“Εμ και που θα τρέξει;”
Κυριακή πρωί βόλτα με την Έλλη στην παραλία. Ενώ όλα φαίνονταν μια χαρά και ο σκύλος μου απολάμβανε την βόλτα με το λουρί του χαλαρό,
ξαφνικά από το πουθενά ήρθε κατά πάνω μας ένας σκύλος αρκετά πιο μεγάλος και την έριξε κάτω…
Όταν τελικά εμφανίστηκε η ιδιοκτήτρια του και την ρώτησα για ποιο λόγο τον έχει λυμένο χωρίς να έχει τον έλεγχο του, μου απάντησε: «Εμ.. και που θα τρέξει;». Το εντυπωσιακότερο όλων ήταν πως άκουσα παραλλαγή της ίδιας απάντησης και από τους άλλους δύο ιδιοκτήτες σκύλων που έφτασαν τρέχοντας (και φωνάζοντας το όνομα του σκύλου τους) στο σημείο που ήμασταν με την Έλλη. Και τα τρία σκυλάκια πηδούσαν επάνω μας, γαύγιζαν και έκαναν όλες εκείνες τις προβληματικές συμπεριφορές για τις οποίες συνήθως οι ιδιοκτήτες καλούν εμένα και την ομάδα μου στο χώρο τους. Αξιοσημείωτο, όμως, είναι πως και οι τρεις ιδιοκτήτες χαρακτήρισαν αυτές τις συμπεριφορές ως “άκακες” ή ακόμα ως ένα “μέσο εκτόνωσης” του σκύλου. Και ενώ έλεγαν όλα αυτά, έτρεχαν πίσω από τα σκυλιά τους, προσπαθώντας να τους βάλουν το λουρί.
Ας το δούμε, όμως, από μία διαφορετική οπτική γωνία. Φανταστείτε ότι ξαφνικά η γειτονιά σας αποκτάει 10 ιδιοκτήτες Ferrari οι οποίοι 2-3 φορές την ημέρα βγαίνουν βόλτα με 200 χλμ / ώρα στα στενά της περιοχής. Και όταν τους απαριθμείτε τους κινδύνους και την όχληση που δημιουργούν σας απαντούν όπως η κυρία της ιστορίας. Όπως υπάρχουν αυτοκινητόδρομοι χωρίς όρια ταχύτητας και πίστες για τα αυτοκίνητα, έτσι υπάρχουν συνθήκες στις οποίες ένας ιδιοκτήτης μπορεί να λύσει τον σκύλο του χωρίς να διακυβεύει την ασφάλεια του ζώου του ή άλλων ζώων που βρίσκονται στον ίδιο χώρο.
Μία από τις συνήθεις ερωτήσεις που μου κάνουν είναι γιατί δεν κυκλοφορώ με τον σκύλο μου λυμένο αφού είναι τόσο εκπαιδευμένη.
Ορίστε λοιπόν μερικοί λόγοι:
- Ο κίνδυνος να χτυπηθεί από κάποιο διερχόμενο όχημα ή ακόμα και να δημιουργήσει ατύχημα είναι μεγάλος.
- Η συμπεριφορά ακόμα και του πιο εκπαιδευμένου σκύλου μπορεί να είναι απρόβλεπτη όταν εμφανιστεί ένα ερέθισμα λ.χ. μία γάτα που τρέχει.
- Γιατί μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα σε άλλους ιδιοκτήτες σκύλων που είτε απολαμβάνουν μία χαλαρή βόλτα, είτε καλούνται να εκπαιδεύσουν τον σκύλο τους που μπορεί να είναι φοβικός ή επιθετικός.
- Γιατί το ρίσκο να δαγκώσει ή να δαγκωθεί είναι μεγάλο, και εάν στην εξίσωση προστεθεί ανθρώπινος τραυματισμός, μπορεί να σημαίνει και το τέλος της ζωής του.
Και ακολουθεί η δεύτερη ερώτηση που σχετίζεται με τις προϋποθέσεις που έχω θέσει για να λύσω τον σκύλο μου σε ένα περιβάλλον:
- Θα πρέπει να γνωρίζει περπάτημα με χαλαρό λουρί (θα ακολουθήσουν σχετικά εκπαιδευτικά βίντεο).
- Θα πρέπει να έχει, εκείνη τη στιγμή, καλή επαφή και επικοινωνία μαζί μας και να είναι χαλαρός είτε παίζουμε είτε απλά περπατάμε. (Δεν θα λύσω ποτέ την Έλλη εάν 3 λεπτά νωρίτερα συνέβη κάτι που την έχει στρεσάρει και έχει χάσει την επαφή με εμένα).
- Θα πρέπει να ελέγξουμε το γενικότερο πλαίσιο του περιβάλλοντος και την ύπαρξη οχημάτων.
- Θα πρέπει να ελέγξουμε για σπασμένα γυαλιά, αφημένα φαγητά (ή φόλες) για να αποφύγουμε κάποιον τραυματισμό.
Και αν κάποιες από τις παραπάνω προϋποθέσεις δεν πληρούνται;
- Χρησιμοποιήστε ένα σχοινί 15-20 μέτρων το οποίο θα το τοποθετήσετε στο στηθούρι του σκύλου σας. Αυτό θα του δώσει μία επιφάνεια άνω των 700 τ.μ. στην οποία μπορεί να κινηθεί ελεύθερα ενώ εσείς συνεχίζετε να έχετε τον έλεγχο.
- Απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό (Πως να επιλέξω το σωστό εκπαιδευτή για το σκύλο μου) που θα σας διδάξει πως να βελτιώσετε την επαφή με τον σκύλο σας καθώς και μία αξιόπιστη εντολή ανάκλησης (Το όνομα του σκύλου είναι)
Κλείνοντας, θυμηθείτε πως κοινωνικοποίηση είναι η σταδιακή έκθεση του σκύλου μας σε ποικιλία ερεθισμάτων στα οποία αντιδρά ουδέτερα. Είναι εντυπωσιακός ο αριθμός των πραγμάτων που μπορούμε να κάνουμε με τα σκυλιά μας όταν η επαφή μας βασίζεται στην αμοιβαία αγάπη και εκπαίδευση..
Γιάννης Διονυσόπουλος
