Ιστορίες για σκύλους Με λένε Γκαστόν 122 – Woofland

Ιστορίες για σκύλους Με λένε Γκαστόν 122 – Woofland

Κάθισαν μέχρι αργά στο αρχηγείο τους. Το κανίς αποφάσισε ν’ ακολουθήσει τακτική παραπλάνησης. Έπρεπε με κάθε τρόπο να έχουν την κοινή γνώμη με το μέρος τους.

Ο πόλεμος θα ήταν ψυχρός και θ’ ακολουθούσε  την πλάγια οδό. Έγραψε ένα άρθρο στα Τετράποδα Νέα. Την επόμενη μέρα θα δημοσιευόταν. Μάλιστα, είχε ζητήσει από τη βρωμούσα να τραβήξει μερικές πόζες στα θηλυκά. Ο στόχος ήταν να δείξει στον πληθυσμό των σκύλων (και όχι μόνο) ότι στην πραγματικότητα εκείνες ήταν που καταπίεζαν τον αρσενικό πληθυσμό. Οι γάτες και η Μάγια θα ξεμπροστιάζονταν μέχρι να πεις κροκέτα. Μέχρι τότε, όμως, όλοι έπρεπε να είναι τύπος και σκυλογραμμός. 

Άνοιξαν την πόρτα και άρχισαν να παίζουν χαρούμενες μουσικές. Ο Ρόκι αγαπούσε τη σουίνγκ και γι’ αυτό το έβαλε στο τέρμα. Ο Ρήγας μπήκε πίσω από τη μπάρα χαμογελαστός, ο Γκαστόν κρατούσε το ρυθμό με το πατουσάκι του, ενώ δυο κόκερ στο μπαρ κουνούσαν ανέμελα τα αυτιά τους.

  • Περάστε, κυρίες μου.. ακούστηκε το κάλεσμα του Ρόκι. Ήμασταν λίγο υπερβολικοί πριν, όμως δε θα ξαναγίνει. Το μαγαζί όλο δικό σας. Σας ετοιμάζουμε σκυλοπόλιταν. Όλα κερασμένα.

Τα κορίτσια μπήκαν προβληματισμένα. Η Μάγια έμεινε έξω σε  ένδειξη διαμαρτυρίας, το ίδιο και μερικές γάτες Άγκυρας (κρυφοκοιτούσαν, βέβαια,  από το παράθυρο).

 Οι άλλες, όμως, του έδωσαν και κατάλαβε. Η Φάτσα, έτοιμη για γλέντι χόρευε ξέφρενα και η Κλειώ μπήκε πίσω από το μπαρ και έφτιαχνε σφηνάκια για όλους. Πόσο όμορφα περνούσαν όλοι μαζί..

Το ξημέρωμα βρήκε το μαγαζί ρημάδι. Το τρικούβερτο γλέντι είχε αφήσει παντού τα σημάδια του. Εξαντλημένες φιγούρες ροχάλιζαν σε διάφορα σημεία του μαγαζιού. Η Φάτσα κοιμόταν με ένα τραπεζομάντιλο τυλιγμένο στο κεφάλι και ο Γκαστόν ροχάλιζε μακάρια κάτω από ένα τραπέζι. Πετάχτηκαν όλοι από το ξαφνιασμένο γάβγισμα της Μάγιας. Την είχε πάρει ο ύπνος στο πατάκι του μαγαζιού αγκαλιά με δυο γάτες. Είχε προσγειωθεί ανώμαλα στο κεφάλι της το πρωινό τεύχος από τα Τετράποδα Νέα.

Woofland - Ιστορίες για σκύλους - Με λένε Γκαστόν 122

Όλοι την περικύκλωσαν. Ο Γκαστόν άνοιξε το φύλλο και βρέθηκε μπροστά σε μια έκπληξη. Αντί για τις προπαγανδιστικές φωτογραφίες που είχε παραγγείλει φιγουράριζαν φωτογραφίες από τα παιδικά τους χρόνια, τότε που ήταν όλοι αγαπημένοι και έπαιζαν μαζί. Μάλιστα, ο ίδιος φορούσε το ίδιο λουράκι με τη Μάγια. Κι αντί για το άρθρο του, το παραμύθι που τους διάβαζε ο εκπαιδευτής τους. Και ένας κόκκινος τίτλος.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΣΚΥΛΟΙ.

Έδωσαν όλοι τα χέρια και το κίνημα έληξε ειρηνικά. Άλλωστε, τα κορίτσια κατά βάθος ήξεραν ότι τους έσερναν από το λουράκι. Και εκείνοι ήξεραν ότι ήταν οι αρχηγοί. Όσο για τις γάτες, αυτές πήγαν για πρωινό με τη βρωμούσα. Είχε τραβήξει πιπεράτες φωτογραφίες από το πάρτυ και το κέφι θα φούντωνε.

            Έτσι, η μέρα βρήκε τους κανονικούς της ρυθμούς. Ο Ρόκι έβαλε μπροστά τη μηχανή του καφέ και όλοι κάθισαν για το πρωινό τους. Ο Ρήγας τηγάνισε το μπέικον και τα αυγά. Μέσα σε όλη τη σαστιμάρα, κάποιον είχαν ξεχάσει. Η Φάτσα άνοιξε τα μάτια της απορημένη.

Τι έγινε ρε παιδιά; Άρχισε η πορεία; ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΙΠΠΟΤΕΣ ΑΓΟΡΙΑ ΜΑΥΡ…

Δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει. Το καρό τραπεζομάντιλο την κουκούλωσε και έμοιαζε με φάντασμα καρναβάλι.

Και κάπως έτσι το φεμινιστικό κίνημα έληξε για τη μικρή γειτονιά μας.

Ο Γκαστόν πήρε το πούλιτζερ για το άρθρο του, ο Ρόκι γέμισε μαγαζί και ταμείο αφού ο καφενές του έγινε διάσημος και η Φάτσα κατάφερε να πάρει μια στήλη στα Τετράποδα Νέα.

Βέβαια, το κλίμα συμφιλίωσης δεν κράτησε πολύ, αφού οι μικροκαβγάδες επέστρεψαν πότε για ένα κλεμμένο λουκάνικο, ένα γάβγισμα σε ώρες κοινής ησυχίας, μια προκλητική γάτα.

Η Μάγια κοίταζε μέσα από το τζάμι του αυτοκινήτου του νονού.

Τσοκαρίες.. Γύρισε το κεφάλι της επιτιμητικά από την άλλη πλευρά. Θα πήγαινε για σκι.

Ειρήνη Ι. Ζαννάκη