Η τραγική ιστορία της εγκατάλειψης ενός σκύλου..

Η τραγική ιστορία της εγκατάλειψης ενός σκύλου..

Τα τελευταία χρόνια στις προηγμένες χώρες του δυτικού κόσμου παρατηρείται μια αύξηση στον αριθμό των ανθρώπων που επιλέγουν να υιοθετήσουν έναν σκύλο. Δείγμα ευμάρειας; Τάση της μόδας; Απόρροια του αστικοποιημένου τρόπου ζωής και της μοναξιάς του σύγχρονου ανθρώπου; Οι λόγοι είναι πολλοί και όλοι άκρως ενδιαφέροντες. Τις περισσότερες φορές, βέβαια, η απόκτηση ενός σκύλου είναι μια επιπόλαιη απόφαση που στηρίζεται στην άγνοια και τον ενθουσιασμό. Έτσι, άλλωστε, μπορεί να ερμηνευθεί και η συνακόλουθη όξυνση του θλιβερού φαινομένου της εγκατάλειψης ζώων που οδηγεί σε κατακόρυφη αύξηση του αριθμού των αδέσποτων.

Είναι σύνηθες φαινόμενο κάποια στιγμή της ζωής μας να βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το ενδεχόμενο να αποκτήσουμε σκύλο. Όσο πιο επιπόλαιη η απόφασή μας, τόσο πιο πιθανό να οδηγήσει σε πλήθος προβλημάτων. Κάποια στιγμή, οι υπερήφανοι και ευτυχισμένοι ιδιοκτήτες σκύλων συνειδητοποιούν ότι τα χαριτωμένα φιλαράκια τους δεν είναι ψεύτικα, αλλά έχουν ένα σωρό ανάγκες και απαιτήσεις. Η πρωινή βόλτα, οι ζημιές, τα έξοδα και η συνεχής φροντίδα που δε συνυπολογίστηκαν ποτέ ξαφνικά υπερισχύουν της χαράς και δημιουργούν εντάσεις και προβλήματα στους ιδιοκτήτες τους. Η πρώτη μεγάλη ρήξη παρατηρείται όταν έρχεται η ώρα των καλοκαιρινών διακοπών, οπότε ο σκύλος γίνεται εμπόδιο στην ανεμελιά μας. Και τότε η λύση έρχεται αυθόρμητα και αβασάνιστα. Εγκατάλειψη..

Woofland - Η τραγική ιστορία της εγκατάλειψης ενός σκύλου

Πολλοί επιλέγουν ένα μακρινό μέρος ώστε ο σκύλος τους να μην μπορέσει να επιστρέψει και τον αφήνουν εκεί χωρίς ένα αντίο και, τις περισσότερες φορές χωρίς τύψεις. Οι συνέπειες είναι πραγματικά τραγικές. Ο σκύλος αισθάνεται την εγκατάλειψη αφού, ξαφνικά, βρίσκεται μακριά από την οικογένεια που τον φρόντιζε. Συνήθως περιμένει κλαίγοντας να επιστρέψουν να τον πάρουν. Δυστυχώς αυτό δε συμβαίνει ποτέ. Στην καλύτερη των περιπτώσεων ο εγκαταλελειμμένος σκύλος θα βρει καταφύγιο σε κάποια φιλοζωική ή κάποιο φιλόξενο σπίτι. Συνήθως, όμως, ο κόσμος είναι αφιλόξενος για τα αδέσποτα και η ζωή τους είναι πολύ σύντομη. Μαθημένα να ζουν σε σπίτια δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την τροφή και την επιβίωσή τους. Συνηθέστεροι εχθροί τους η πείνα, η δίψα, οι ασθένειες ή συμπλοκές με αγέλες από άλλα αδέσποτα. Πολλές φορές τα παρασύρουν αυτοκίνητα και χάνουν τη ζωή τους στο δρόμο.

Αν το λυπημένο βλέμμα ενός αδέσποτου δεν είναι αρκετό για να μας συγκινήσει, ας συνυπολογίσουμε τις πρακτικές για τον άνθρωπο συνέπειες της εγκατάλειψης. Πρόκληση ατυχημάτων, επιθέσεις, κίνδυνοι για τη δημόσια υγεία.

Οι συνέπειες πολλές και η ευθύνη βαρύνει αποκλειστικά τον άνθρωπο. Οφείλουμε να είμαστε υπεύθυνοι και η απόκτηση σκύλου να είναι μια συνειδητή επιλογή. Ακόμα και αν αδυνατούμε να διατηρήσουμε το σκύλο μας, η εγκατάλειψη δε θα πρέπει να θεωρείται λύση. Είναι μια εγκληματική ενέργεια που δε συνάδει με το επίπεδο πολιτισμού των σύγχρονων κοινωνιών. Ας βάλουμε τέλος στο φαινόμενο αυτό.

Ειρήνη Ι. Ζαννάκη

Άνθρωπος και σκύλος