Σε ένα άρθρο, μου ζήτησαν να περιγράψω την πραγματικότητα της Ελλάδας σε ότι αφορά την διαχείριση δεσποζομένων και αδέσποτων σκύλων. Τους νόμους και τους κανόνες, αλλά και τις εκπαιδευτικές προτιμήσεις. Όλα όσα κατέγραψα προστέθηκαν στις εμπειρίες άλλων εκπαιδευτών σε όλο τον κόσμο .
Μέσα από την εμπειρία και τις γνώσεις μου προσπάθησα όσο καλύτερα να περιγράψω αυτή την πραγματικότητα. Με λίγα λόγια όσο το δυνατό πιο σύντομα.
Ως ιδιοκτήτης σκύλου αρχικά αλλά και ως εκπαιδευτής σκύλων και ιδιοκτήτης ξενοδοχείου σκύλων, έχω το πλεονέκτημα να έχω μια πιο σφαιρική εικόνα του τι συμβαίνει στην Ελλάδα με τα σκυλιά.
Ο τρόπος που επιλέγουμε να υιοθετήσουμε έναν σκύλο είναι είτε από ένα εκτροφείο που εστιάζει σε μία ράτσα, είτε κάποιο αδέσποτο που επιλέξαμε να το σώσουμε. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, το σίγουρο είναι ότι αποκτώντας ένα σκύλο δεν είναι στα πρώτα σχέδια μας η εκπαίδευση του και η γνώση, του πως να τον εντάξουμε με αρμονία στην οικογένειά μας.
Εμείς οι ιδιοκτήτες σκύλων, συχνά είμαστε θύματα του ίδιου του ψυχισμού μας και συμπεριφερόμαστε σχεδόν με τον ίδιο τρόπο. Παρερμηνεύουμε τα ένστικτα και τις ανάγκες των κατοικίδιων μας και ενεργούμε με βάση τα δικά μας ένστικτα. Αυτό σημαίνει ότι είτε είμαστε ανεκτικοί ή υπερευαίσθητοι, είτε αυστηροί ή ακόμα και σκληροί μαζί τους.
Είμαστε κομμάτια μιας κοινωνίας που όλο και περισσότερο νιώθει την ανάγκη να έχει ως συντροφιά ένα κατοικίδιο. Η εικόνα ενός σκύλου στο σπίτι, διαρκώς πλάθεται, αλλάζει, προσαρμόζεται αλλά και συγκρούεται με τις μέχρι τώρα ισχύουσες πεποιθήσεις.
Ένας νέος ιδιοκτήτης σκύλου έχει να αντιμετωπίσει δυο βασικά προβλήματα, στην προσπάθειά του να εντάξει το νέο μέλος στην οικογένεια του. Το ένα είναι η αναγκαιότητα της εκπαίδευσής του και το άλλο η μέθοδος που θα ακολουθήσει για να το εκπαιδεύσει. Τις περισσότερες φορές αναγκάζεται να καταφύγει σε έναν εκπαιδευτή αφού τα προβλήματα που συναντά είναι πολλά και δύσκολα μπορεί να τα διαχειριστεί. Πολλά προβλήματα επίσης μπορεί να έχουν προκύψει από μια λάθος μέθοδο εκπαίδευσης. Οι πληροφορίες που θα πάρει από τον περίγυρο, αφού όλοι ξέρουν από σκυλιά, συνήθως τον σπρώχνουν σε λάθη και παρανοήσεις.
Ο νόμος ορίζει ότι κάθε σκύλος πρέπει να περπατάει στη βόλτα με “οδηγό” και κοντά στον ιδιοκτήτη του. Αν ο σκύλος είναι επιθετικός, πρέπει να φοράει επιπλέον και φίμωτρο. Η εικόνα όμως των περισσοτέρων μας, αποδεικνύει ότι πολύ λίγοι τηρούν τον νόμο. Κάποιοι θα αναρωτηθούν γιατί να έχουμε ένα σκυλί στο λουρί και να το «βασανίζουμε» έτσι στην βόλτα. Ή ακόμα ακόμα περιφρονούν και την προσπάθεια των άλλων να κάνουν ανενόχλητοι μια βόλτα με τον σκύλο τους. Θεωρούν ότι πρέπει να αφήνουν τα σκυλιά να κάνουν «ότι θέλουν και να τα βρουν μεταξύ τους». Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας τακτικής είναι ελεύθερα σκυλιά με φορτικές, επιθετικές και γενικά «ανεπίτρεπτες» συμπεριφορές απέναντι σε άλλα σκυλιά αλλά και ανθρώπους. Ο όρος «ανεπίτρεπτες συμπεριφορές» αναφέρεται πάντα στην αντίθετη από την πραγματική φυσική συμπεριφορά που υιοθετούν τα σκυλιά στο φυσικό τους περιβάλλον, με την οποία επικοινωνούν μεταξύ τους και είναι άρρηκτα συνυφασμένη με την επιβίωσή τους.
Στην προσπάθεια να «κοινωνικοποιήσουν» τα σκυλιά τους, κάποιοι ακολουθούν την μέθοδο της «πλημμύρας». Πηγαίνουν σε πάρκα για σκύλους- ή όποιο άλλο πάρκο- ελευθερώνουν τον σκύλο με σκοπό να γνωριστεί με άλλα σκυλιά για να παίξει. Είναι επίσης ένας άλλος τρόπος «για να τα βρει με τα άλλα σκυλιά». Σκυλιά μεγάλα, μικρά, νεαρά ή μεγαλύτερα σε ηλικία, φιλικά, φοβικά ή και πιθανόν επιθετικά, χωρίς σωστή παρακολούθηση (συνήθως οι ιδιοκτήτες πίνουν καφέ) οδηγούνται σε μάχες, ανυπακοή και τραύματα , σωματικά και συμπεριφοριστικά.
Μείνετε συντονισμένοι για το 2ο μέρος
Dimosthenis Moumiadis
H.Dip CBP/FISAP/Trainer/ Canine Behaviorist
Κynagon Dog Trainers Academy
Ambassador of Greece for International Society of Animal Professionals
ICB – Member of International Canine Behaviorists
www.kynagon.gr info@kynagon.gr
