Χριστούγεννα στη Woofland Ιστορίες για σκύλους Γκαστόν 57

Χριστούγεννα στη Woofland Ιστορίες για σκύλους Γκαστόν 57

Το κρύο ήταν τσουχτερό και όλοι έτρεχαν βιαστικά να προλάβουν τα τελευταία ψώνια. Οι άνθρωποι ήταν φορτωμένοι πολύχρωμες τσάντες, πακέτα και μεγάλα χαμόγελα.

Όπως είναι φυσικό, κανείς δε θα μπορούσε να προσέξει ένα μικρό κανίς που περπατούσε καμαρωτό μέσα στο κόκκινο γιορτινό πουλοβεράκι του. Κι όμως, είχε βάλει τα δυνατά του για να φαίνεται κομψός. Τελευταία πινελιά το κόκκινο παπιγιονάκι με τα αρκουδάκια που του είχε πάρει ο μπαμπάς για δώρο. Είχε φορέσει ακόμα και κολόνια! Χριστούγεννα στη Woofland - Ιστορίες για σκύλους - Με λένε Γκαστόν 57

Του άρεσαν πολύ τα Χριστούγεννα του Γκαστόν. Όλα αυτά τα πολύχρωμα φώτα, το αναμμένο τζάκι και οι λαχταριστές μυρωδιές από τα πεντανόστιμα φαγητά που υπήρχαν σε όλα τα τραπέζια. Μεγαλείο.. ακόμα και του πουλιού το γάλα υπήρχε στο σπίτι. Μα τα χίλια κόκκινα χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια αυτή η ζωή του έπρεπε.. Λάμψη, μεγαλείο και λιχουδιές. Και, φυσικά, όλα αυτά τα δώρα!! Σίγουρα και η δική του η κάλτσα θα ήταν γεμάτη! Είδε την αδερφή του να κρύβει τη σακούλα από το pet shop στην ντουλάπα της. Μικρή ανόητη.. Βρε μασάει το κανίς τσιχλόφουσκα; Εκατό χρόνια μπροστά είμαι βρε κακομοίρα.. από εμένα πας να κρυφτείς; Όπως ήταν αναμενόμενο, η ντουλάπα του αδερφού του δεν είχε τίποτα κρυμμένο. Πφφφ.. θρασύτατος πιτσιρικάς. Η μεγάλη μπορεί να τον ενοχλούσε, όμως ήταν πάντα γεμάτη δώρα. Ένας χρυσός χορηγός.. καλύτερη κι από ΑΤΜ..

Όμως δεν είχε χρόνο για τέτοια. Η ώρα περνούσε κι έπρεπε να βιαστεί. Μόλις που προλάβαινε το στολισμό του δέντρου! Μάλιστα, είχε κλέψει ένα πανέμορφο στολίδι από το δέντρο της μαμάς και το είχε κρύψει στην τσεπούλα της φορεσιάς του. Ήταν ένα μικρό αλογάκι. Τα λάτρευε τα άλογα ο Γκαστόν. Ήταν μεγαλόπρεπα και πανέμορφα. Μια φορά τον είχε πάρει η αδερφή του στον ιππικό όμιλο και τα θαύμασε. Μα τι κάνουν όλοι και περπατάνε σαν βρεγμένες γάτες; Αργόσχολοι χαραμοφάηδες.. Δεν καταλάβαιναν ότι όλοι τον περίμεναν στη Woofland? Αν αργούσε λίγο ακόμα δε θα έμενε χώρος για το αλογάκι του στο δέντρο. Άσε που δε είχε μείνει ούτε μισός σκυλοκουραμπιές για το ντελικάτο του στομαχάκι. Χριστούγεννα στη Woofland - Ιστορίες για σκύλους - Με λένε Γκαστόν 57

Κι όμως.. τελικά έφτασε στην ώρα του.. και τους βρήκε όλους εκεί.. είχαν συνεννοηθεί να πάνε νωρίτερα και να κάνουν έκπληξη στους ανθρώπους τους. Ήξεραν ότι περνούσαν λίγο δύσκολα με τα διάφορα προβλήματά τους και ήθελαν να τους φέρουν πίσω το χαμόγελο και τη μαγεία των Χριστουγέννων.

Και να που η Woofland έγινε το εργαστήρι του Άη Βασίλη! Ο Πικάσο καθόταν σε ένα καρό μαξιλάρι και έδινε οδηγίες. «Λίγο πιο πάνω.. λίγο πιο αριστερά.. το αγγελάκι να πάει ψηλά και χαμηλά αυτές εδώ οι κάλτσες για τα δώρα..». Τελικά ήταν ηγετική φυσιογνωμία ο άτιμος..

Ο Γκαστόν μπήκε κατευθείαν στο κλίμα. Πήρε το αλογάκι του και το έβαλε στο πιο όμορφο κλαδί. Ένα τρενάκι που υπήρχε εκεί το έβγαλε και το έσπρωξε με το πόδι του κάτω από μια γιρλάντα που ήταν πεσμένη στο πάτωμα Το καμάρωνε από μακριά. Η Έλλη, το πανέμορφο σκυλάκι του Γιάννη, τον κοίταξε με μισό μάτι, έτοιμη ν’ αρπαχτεί. «Τι λέει, κανίς, ήρθες εδώ να μας κάνεις το γενικό κουμανταδόρο; Ξαναβάλε το τρενάκι στη θέση του γιατί θα χρειαστείς σκυλομασέλα». Σε γενικές γραμμές, η Έλλη ήταν ένα γλυκύτατο και άριστα εκπαιδευμένο σκυλί, όμως οι γιορτές την αναστάτωναν. Ο Γκαστόν γύρισε απαθής. «Τι λες κυρά μου; Από πού κι ως που; Αν θες να ξέρεις, είμαι μεγαλύτερος και θα κάνω ό,τι θέλω. Πήγαινε να παίξεις με τα παιχνίδια σου και άσε τους μεγάλους να στολίσουν το δέντρο. Καλά δεν τα λέω φίλε Πικάσο;». Χριστούγεννα στη Woofland - Ιστορίες για σκύλους - Με λένε Γκαστόν 57

Όμως ο Πικάσο δεν πρόλαβε να μιλήσει. Η Έλλη πήγε στο κλαδί και με μια αποφασιστική κίνηση κατέβασε το αλογάκι. Το κανίς έβγαζε καπνούς από τα αυτάκια του. Ήταν μπαρούτι. Έτρεξε προς το μέρος της.. Όμως.. κάτι δεν υπολόγισε σωστά. Δεν είδε ένα πατίνι που είχαν αγοράσει για τη Βικτώρια. Πάτησε πάνω και άρχισε να τρέχει σαν τρελός. Έπεσε πάνω στο δέντρο..

Όταν η Αργυρώ και ο Γιάννης άνοιξαν την πόρτα, το θέαμα ήταν απερίγραπτο. Το δέντρο ήταν πεσμένο κάτω και η Έλλη είχε το τρενάκι στο στόμα της σαν θριαμβευτής. Η Νάιρα ήταν κρυμμένη κάτω από ένα βουνό φωτάκια και αναβόσβηνε στο ρυθμό των τζίνγκλ μπελς. Στο κεφάλι της είχε μια γιρλάντα.

Ο Γκαστόν και ο Πικάσο στεκόταν ο ένας δίπλα στον άλλον. Φορούσαν καπελάκια του Άη Βασίλη. Όταν τα παιδιά αντίκρισαν το θέαμα, αρχικά έμειναν με το στόμα ανοιχτό. Όλοι οι χνουδάτοι φίλοι κράτησαν την αναπνοή τους, σίγουροι ότι δε θα είχαν ούτε δώρα ούτε λιχουδιές. Όμως, το πνεύμα των Χριστουγέννων είναι μαγικό! Αργυρώ και Γιάννης έσκασαν στα γέλια. Θυμήθηκαν τα παιδικά τους χρόνια.. τότε που ήταν ανέμελοι και τα Χριστούγεννα έμοιαζαν παιχνίδι. Χριστούγεννα στη Woofland - Ιστορίες για σκύλους - Με λένε Γκαστόν 57

Αγκάλιασαν τα φιλαράκια τους και όλοι μαζί στόλισαν το δέντρο.

«Τελικά, Πικάσο, το σώσαμε τελευταία στιγμή..» είπε ο Γκαστόν, που το σκουφάκι του ήταν μεγάλο και έπεφτε μέσα στα μάτια του.

«Όχι εμείς, φίλε.. το πνεύμα των Χριστουγέννων…», τον διόρθωσε ο Πικάσο.

«Ναι, αλλά τους κάναμε να γελάσουν.. κάτι είναι κι αυτό..».

«Ας είναι κι έτσι..»

«Γκαστόν.. μου κάνεις μια χάρη;» …

«Ναι, φίλε!!»

«Βγάζεις το σκουφάκι; Μοιάζεις με τον Τομ Σόγιερ!»Χριστούγεννα στη Woofland - Ιστορίες για σκύλους - Με λένε Γκαστόν 57

Καλά Χριστούγεννα σε όλους…

Από την ομάδα της Woofland

Υγ. Μερικές φορές, τα Χριστούγεννα μας κάνουν λίγο πιο ευσυγκίνητους..

Είναι τα πρώτα Χριστούγεννα που περνάω χωρίς τον ακριβό μου φίλο, τον αγαπημένο μου αδερφό Γκαστόν και για πρώτη φορά δεν έβλεπα το πληκτρολόγιο.. μάλλον μπήκαν πολλά σκουπιδάκια στα μάτια μου.. Το κόκκινο παπιγιόν και το μπλουζάκι του είναι τα μόνα ενθύμια που κράτησα.. αλλά αυτό που θυμάμαι πάντα είναι οι μοναδικές στιγμές που έζησα μαζί του. Αγκαλιάστε τα φιλαράκια σας όσο περισσότερο μπορείτε.. και κάντε τους το πιο όμορφο δώρο.. την αγάπη σας!

Χρόνια πολλά, φίλοι.

Ειρήνη