Ο ενθουσιασμός της τετράποδης ομήγυρης και τα χειροκροτήματα δεν τον άφησαν να προβληματιστεί για πολλή ώρα σχετικά με τον αποστολέα αυτού του κακεντρεχούς σημειώματος. Ακούς εκεί μαϊμού τσιγγάνου!
Αυτός, ένα υπερήφανο πούντλ.. Καταραμένο τελάρο, ανόητα κεράσια. Εκτός από πονόκοιλο προκαλούν και σαχλά σχόλια. Κοίταξε τον Πικάσο για μια στιγμή. Φαινόταν απορροφημένος σε μια συζήτηση με το λυκόσκυλο. Μάλλον ο Ρεξ που δεν είχε γενικά ιδέα για τις εξελίξεις της πιάτσας, αφού έβγαινε μοναχικές βόλτες με το αφεντικό του στο δάσος τον τελευταίο καιρό και δε σύχναζε τους κάδους, ήθελε να μάθει περισσότερα για τη συμμορία με τις φουντωτές ουρές. Ήταν τόσο σοβαρός και αθώος.. αποκλείεται να το είχε κάνει αυτός. Αν δεν απουσίαζε η Νάιρα θα έβαζε στοίχημα όλες τις κροκέτες του ότι αυτή ήταν ο δράσης αυτής της κακόγουστης φάρσας. Ήταν πολύ σκανταλιάρικο κοκερ που δεν άφηνε σε χλωρό κλαρί κανέναν σκύλο της γειτονιάς. Όμως δεν ήταν εκεί… (καλά, μάστορα.. άσε και καμιά κροκέτα για τις μεγάλες πείνες. Μη βάζεις τόσο τρανά στοιχήματα. Οι γάτες έχουν πολλά ποδάρια). Τότε ποιος;
Δεν ασχολήθηκε άλλο. Είχε πολλή φασαρία και δεν άκουγε καν τις σκέψεις του. φωνές, χειροκροτήματα, ερωτήσεις.. όλα ανάκατα και σε τόνους υψηλούς. Γαβγίσματα παντού..
Ο Πικάσο του έκανε νόημα κι ανέβηκε πάλι στο βήμα.
«Αγαπημένοι μου φίλοι, ας μην καθυστερούμε άλλο. Είναι μεγάλη μου χαρά και τιμή να σας παρουσιάσω τα νέα αφεντικά της πόλης, τους φύλακες όλων των ανυπεράσπιστων σκύλων, τους προστάτες των αδέσποτων.. τη Συμμορία με τις φουντωτές ουρές!»
Όλοι περίμεναν με αγωνία..
Επίτιμος αρχηγός της συμμορίας θα είναι, φυσικά, το πιο σοφό Δαλματίας του κόσμου, ο σοφός μας Πικάσο. Στο πλευρό του θα βρίσκομαι εγώ. Από εκεί και πέρα, θέλω να ξέρετε ότι όλοι μας είμαστε τυπικά μέλη αυτής της συμμορίας. Κανείς δεν αποκλείεται από τους ιερούς της σκοπούς και όλοι θα βοηθάμε με όποιον τρόπο μπορούμε. Άλλωστε, σκύλοι ενωμένοι ποτέ νικημένοι.. Απλά, να ξέρετε ότι για λόγους τυπικούς έπρεπε να ορίσουμε ένα επιτελείο που θα εκπαιδευτεί κατάλληλα, προκειμένου να παρεμβαίνει σε κρίσιμες στιγμές. Μην αισθάνεσθε, λοιπόν, αποκλεισμένοι αν δεν ακούσετε το όνομα σας…. Μπλα. .. μπλα .. μπλα.. (ή, για να είμαστε ακριβείς, γουφ, γουφ, γουφ.. )
- Κλείσε, επιτέλους, το κουτί φαφλατά!!
- Η ώρα περνάει και η λαϊκή και οι καφέδες τελειώνουν. Λέγε, επιτέλους!
Ο Πικάσο ανέβηκε τρεχάτος στο βήμα να κατευνάσει τα πνεύματα. Αυτό το κανίς είχε μεν ευφράδεια, όμως η αλήθεια είναι ότι δεν τσιγκουνευόταν γαβγίσματα. Όταν άνοιγε το στόμα του, του έδινε και καταλάβαινε!
Έτσι, πήρε εκείνος το λόγο. «Για να μην τα πολυλογούμε άλλο, τα μέλη της συμμορίας μας είναι τα εξής: Γκαστόν, Φάτσα (ήταν ένα πανέμορφο ημίαιμο τσομπανόσκυλο, γνωστό στην πιάτσα για τα κατορθώματά της), Ρήγας (ένα όμορφο αδεσποτάκι απροσδιορίστου καταγωγής, με εξαιρετικά γρήγορα πόδια και μια μύτη μονίμως γδαρμένη, αφού την έχωνε παντού) και Μόμπι (ένα γλυκύτατο λαμπραντόρ, το οποίο μάλλον θα χρησιμοποιούσαν ως βιτρίνα, προκειμένου να κάνουν τα γλυκά μάτια στους ανθρώπους).
Παρακαλώ τους φίλους που άκουσαν τ’ όνομά τους να πλησιάσουν προκειμένου να λάβουν το πρόγραμμα της εκπαίδευσής τους.
Ξαφνικά, ένας γδούπος ακούστηκε και η Νάιρα βγήκε ξεμαλλιασμένη από το χαρτόκουτο που έπεσε από τη θέση του και άνοιξε σαν τρύπιο σακί. Η βρωμούσα έτρεξε αλαφιασμένη. Όλοι πάγωσαν.
Ένα έξαλλο γάβγισμα βγήκε από το σκονισμένο σωματάκι της. Τώρα άρχισε το γλέντι..
Ειρήνη Ι. Ζαννάκη
