Ιστορίες για σκύλους – Με λένε Γκαστόν 33ο

Ιστορίες για σκύλους – Με λένε Γκαστόν 33ο

Έρωτας μόνο για σκύλους….
… και όπως συμβαίνει με όλους τους ερωτευμένους, η ζωή του Γκαστόν άλλαξε από τη μια μέρα στην άλλη. Επίκεντρο στη σκέψη του ήταν το χιονάτο πούντλ, η λευκή χνουδάτη οπτασία του. Όλη μέρα περίμενε να έρθει το απόγευμα.. Οι ώρες έμοιαζαν ατελείωτες..

Τίποτα δε συγκινούσε πια το μικρό κανίς που έμοιαζε βαλαντωμένο. Φυσικά τα αδέρφια του τον πήραν στο μεζέ. Του έβαζαν ρομαντικά τραγούδια, ζωγράφιζαν καρδούλες παντού και του τις έδειχναν. Πού και πού σιγομουρμούριζαν το τραγούδι από την πολύ γνωστή ταινία “love story” (ξέρετε .. αυτό που λέει ταραραραρα….) και γενικά δεν τον άφηναν χλωρό κλαρί. Στο τσακίρ κέφι η αδερφή του ήταν άσος σε κάτι τέτοια έγραψε ένα ολόκληρο σενάριο στο οποίο έβαζε τον Γκαστόν να πηγαίνει με παπιγιόν και λουλούδια και να ζητά την αγαπημένη του σε ραντεβού. Ραντεβού για σκύλους… μα πόσο χαζοπούλια…
Το πράγμα είχε καταντήσει αηδία. Δε φτάνει που το κανίς είχε το βάσανο της λαμαρίνας, έπρεπε να υποστεί και το δούλεμα από τους δυο αυτούς ελεεινούς μπουνταλάδες. Ας όψεται που τους είχε ανάγκη. Μόνο αυτοί μπορούσαν να τον βοηθήσουν να εντοπίσει την εκλεκτή της καρδιάς του. Προς το παρόν θα έκανε την πάπια. Όταν όμως πετύχαινε το σκοπό του θα τους ξηγιόταν αλμυρό φιστίκι. Αυτοί οι δυο είρωνες θα βρισκόταν αντιμέτωποι με το μαλλιαρό εκδικητή, τον τιμωρό Γκαστόν. Για μια εβδομάδα τουλάχιστον τουαλέτα του θα ήταν τα δωμάτια των γατακίων. Θα τους έδειχνε αυτός.
Προς το παρόν περιοριζόταν σε σιωπηλή οργή και υποκριτικά βλέμματα. Κάθε απόγευμα (την ώρα περίπου που την είχε συναντήσει) στηνόταν στα κάγκελα και περίμενε. Στην αρχή ήταν ενθουσιώδης.. μετά μαραινόταν όπως οι τυρόπιτες στις βιτρίνες του μπουγατσατζίδικου της πλατείας. Σουρούπωνε κι εκείνος καθόταν απλά και κοίταζε το άπειρο αναστενάζοντας. Πού ήταν ο παλιός καλός Γκαστόν που σήκωνε τη γειτονιά στο πόδι; Τώρα είχε καταντήσει πιο αθόρυβος και νωθρός κι από γάτα της Άγκυρας. Woofland - Ιστορίες για σκύλους - Με λένε Γκαστόν 32οΗ κατάσταση αυτή εκνεύριζε την αδερφή του που ήθελε να τον έχει μαζί της σε διάφορα καραγκιοζιλίκια. Μάλιστα, προσπάθησε να του ξυπνήσει τον εγωισμό. «Ρε χαφτανά, τόσο σαψάλης είσαι; Αφού σε παράτησε τι τρέχεις από πίσω της; Μάγια σου έκανε αυτή η ανόητη;». Τίποτα ο μπούφος. Την κοιτούσε απλά αποβλακωμένος. Ούτε η θέα από το λουράκι ή κάποιο κοκαλάκι τον συγκινούσε πια.. Ούτε καν οι λιχουδιές από το pet shop..
Ώσπου ένα απόγευμα η τύχη του χαμογέλασε.. Η Ειρήνη τον είχε βγάλει βόλτα. Στην επιστροφή την είδε από μακριά. Έλαμψε ο τόπος. Τον μαγνήτιζε με το βλέμμα τους. Τελικά κι αυτή δεν τον είχε ξεχάσει, αφού άρχισε να κουνά την ουρά της χαρούμενη. Τον αγαπούσε κι εκείνη το δίχως άλλο. Ευχήθηκε η αδερφή του να μην τα κάνει μούσκεμα και να ξηγηθεί όπως έπρεπε (εδώ που τα λέμε η πιτσιρίκα ήταν άσος της πένας, αλλά από ερωτικά δε σκάμπαζε γρι, το ‘ξέραν κι οι πέτρες αυτό). Η Ειρήνη του είπε ενθουσιασμένη «Φίλε είδες;; πάμε να μιλήσουμε στην αγαπημένη σου!!» (έτσι μπράβο μπούφο, φώναξε το πιο δυνατά να μας πάρουν χαμπάρι ακόμα και τα σαλιγκάρια.) Ο Γκαστόν κούνησε το κεφάλι του απογοητευμένος. Η μικρή δεν είχε ιδέα. Θα του έκανε μεγάλη χαλάστρα. Τώρα εξηγούνταν πώς δεν είχε ποτέ ραντεβού. (Το δίχως άλλο θα έμενε γεροντοκόρη και θα την έτρωγαν στη μάπα μια ζωή στο σπίτι. Αλίμονο..).
Όμως η μικρή ήταν πιο έξυπνη απ’ όσο πίστευαν. Πλησίασε την κυρία με το σκυλάκι της και έπιασε κουβέντα. Στο μεταξύ τα δυο κανισάκια γνωρίστηκαν, άρχισαν να μυρίζονται και έκαναν τρελές χαρές! Οι φουντωτές ουρίτσες τους κόντευαν να ξεκολλήσουν!!
Την έλεγαν Μόνικα και έμενε λίγα σπίτια πιο πάνω.. ήταν ένα χρόνο μεγαλύτερή του και είχε ένα προβληματάκι στα αυτιά. Η Ειρήνη της έδωσε το τηλέφωνο του δικού τους κτηνίατρου. Τέλεια!! Λίγο πριν φύγουν, η μικρή έκανε την κίνηση ματ, κερδίζοντας τον αιώνιο θαυμασμό του.. κάλεσε τη Μόνικα και τη μαμά της στο σπίτι το Σάββατο το απόγευμα… Respect χρυσή μου.. νερό κι αλάτι όσα σου έσουρα..
Και η ζωή έγινε ξανά όμορφη…
Για να μη σας τα πολυλογώ, μέχρι το Σάββατο ο Γκαστόν τους έσπασε τα νεύρα. Ο έρωτάς του εκπληρώθηκε, αφού η Μόνικα δέχτηκε την πρόταση που της έκανε. Αυτό είναι το λεγόμενο ζευγάρωμα στη γλώσσα των κτηνιάτρων. Έτσι, οι γονείς έγιναν πεθεροί και παππούδες αφού ο Γκαστόν απέκτησε πολλά κανισάκια με την εκλεκτή της καρδιάς του. Βέβαια, χώρισαν λόγω ασυμφωνίας χαρακτήρων και η Μόνικα κράτησε τα κανισάκια, (τα οποία υιοθετήθηκαν από πολύ καλές οικογένειες και είναι όλα ευτυχισμένα) αλλά ο Γκαστόν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. (Πολύ κλάμα.. θα σας τα πω άλλη φορά).
Και στα δικά μας!!
Ειρήνη Ι. Ζαννάκη