Και, όπως όλα τα ωραία, έτσι και οι διακοπές είχαν ημερομηνία λήξης. Το τελευταίο βράδυ η οικογένεια αποφάσισε να βγει για φαγητό. Είχαν ακούσει για μια καλή ψαροταβέρνα εκεί που έσκαγε το κύμα και φυσικά, λιχούδηδες και καλοφαγάδες καθώς ήταν, δεν έχασαν την ευκαιρία να την επισκεφτούν. Ο Γκαστόν θα έμενε στο δωμάτιο, αφού είχαν ακούσει ότι στο εστιατόριο δεν επιτρέπεται η είσοδος σε σκύλους. Η Ειρήνη ήταν μπαρούτι άκου «δεν επιτρέπεται η είσοδος σε σκύλους»! Ποιοι νομίζετε ότι είστε κύριοι;

Όμως ο Γκαστόν δεν πτοήθηκε καθόλου. Τελευταίο βράδυ ήταν.. όσο και να πεις είχε κάτι λογαριασμούς να τακτοποιήσει. Αυτή η μαυρόγατα ο Τζώνυ είχε μαγκέψει ανεπίτρεπτα και κάποιος έπρεπε να του πει δυο σταράτες κουβεντούλες. Από πότε οι γάτες έκαναν κουμάντο και δεν το θυμόταν; Όταν επέστρεφαν θα συγκαλούσε έκτακτο συμβούλιο των σκύλων του συγκροτήματος. Ήταν στο διοικητικό συμβούλιο και ο λόγος του όσο και να πεις περνούσε. Οι γάτες έπρεπε να μπουν στη θέση τους. Μέχρι τότε, όμως, θα έδειχνε σε αυτόν τον αναιδή γατόπαρδο ποιος ήταν το αφεντικό.

Όταν η πόρτα του δωματίου έκλεισε, το κανίς πήγε στη μπαλκονόπορτα και προσπάθησε να σπρώξει το παντζούρι με το πόδι του. Τίποτα. Τα νύχια του βρήκαν αντίσταση. Προσπάθησε ξανά. Φαίνεται ότι μετά τον καβγά με το λυκόσκυλο τα ανθρωπάρια είχαν λάβει τα μέτρα τους. Καταραμένο λυκόσκυλο.. εξαιτίας του αυτή η μισητή γάτα θα έτριβε τα χέρια της από ικανοποίηση αφού θα ήταν ο αρχηγός της περιοχής.

Με το κεφάλι σκυμμένο και την αυτοπεποίθηση στα τάρταρα αποδέχτηκε τη μοίρα του και ανέβηκε τις σκάλες για τη σοφίτα. Το λευκό καλοστρωμένο κρεβάτι με τον αέρα να μπαίνει από το παράθυρο ήταν δελεαστικό για έναν ξεγυρισμένο υπνάκο. Όταν τα βλέφαρά του βάρυναν, άκουσε ένα σύρσιμο. Προσπάθησε να δει έξω από το παράθυρο αλλά τα φύλλα του δέντρου ήταν πυκνά. Και τότε στα αυτιά του έφτασε ο πιο μισητός ήχος σε όλο το σκυλοντουνιά. Νιαουρίσματα. Μα τα χίλια ξεροψημένα παϊδάκια τα νιαουρίσματα μπορούσαν να τον στείλουν στο τρελάδικο. Ένα τρεμούλιασμα διαπέρασε τη ραχοκοκαλιά του και πετάχτηκε στο κρεβάτι με το ζωνάρι λυμένο για καβγά. Με τα νύχια του έσκισε το σεντόνι.

Από πού ερχόταν ο μισητός ήχος; Βγάζουν και τα δέντρα νιαουρίσματα; Κοίταξε προσεκτικά και τότε τον είδε. Ήταν αυτή η γάτα.. το λαμόγιο ο Τζώνυ. Είχε σκαρφαλώσει στο κλαδί του δέντρου που ήταν ακριβώς στο ίδιο ύψος με το παράθυρο του δωματίου. Κοίταζε τον Γκαστόν διαπεραστικά στα μάτια. Το κανίς κόντεψε να πάθει νευρικό κλονισμό. Αλητεία..

Δε θα μπω στον πειρασμό να καταγράψω το διάλογο, γιατί θα πρέπει να βάλω πολλά μπιπ. Πάντως, θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα γαλλικά τόσο της γάτας όσο και του κανίς ήταν άψογα, επιπέδου Σορβόννης!

Όταν η οικογένεια έφτασε στο ξενοδοχείο επικρατούσε ένας ορυμαγδός. Υστερικά γαβγίσματα και προκλητικά νιαουρίσματα είχαν ξεσηκώσει τον τόπο. Δεν αναρωτήθηκαν για πολύ. Από μίλια μακριά θ’ αναγνώριζαν τη φωνή του καμαριού τους. Μπήκαν τρέχοντας στο δωμάτιο και είδαν τον Τζώνυ να κάθεται σαν κύριος στο κλαδί και να χλευάζει τον μπούφο το κανίς που χοροπηδούσε υστερικά. Η γάτα έμεινε απαθής στη θέση της, δίχως να πτοείται από τις απειλές με την παντόφλα της μαμάς. Μάλιστα, απολάμβανε το θέαμα του Γκαστόν να τις τρώει με την παντόφλα. Όλο το βράδυ την έβγαλαν στο πόδι, αφού η γάτα έμεινε στη θέση της και ο άλλος γάβγιζε πνιχτά για να μην τις ξαναφάει. Δυστυχώς η γάτα είχε νικήσει και το πρωί έκανε το γύρο του θριάμβου στο ξενοδοχείο.

Και κάπως έτσι τελείωσαν οι διακοπές.. με μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια, μια κουρασμένη παντόφλα και ένα βραχνιασμένο από τα γαβγίσματα κανίς.

Και του χρόνου!!

Ειρήνη Ι. Ζαννάκη