.. «θα ήθελα ένα διαφορετικό λουκ για το σκύλο μου.. να μη μοιάζει σαν μπούφος. Είδα κάτι κανίς που τα είχαν χτενισμένα πολύ γουστόζικα…. ».. άκουσε τον μπαμπά να παραληρεί. Μα τα χίλια κόκκινα λουράκια τι λουκ και γουστόζικα χτενίσματα είναι αυτά;
Τι τον πέρασε; Αυτός ήταν ένα υπερήφανο πουντλ, μπορούσε να οδηγήσει ένα ολόκληρο κοπάδι, ήταν ένας σκύλος με πυγμή. Άκου γουστόζικα..
Τα μαύρα φίδια τον έζωσαν. Όμως δεν πρόλαβε ν’ αντιδράσει. Η Μαρία ήταν πολύ επιτήδεια. Έβλεπε το ψαλίδι και τη μηχανή να δουλεύουν σαν τρελά. Μα τι του έκαναν επιτέλους; Με την άκρη του ματιού του είδε τον μπαμπά στην αίθουσα αναμονής του κτηνιατρείου να χαριεντίζεται με ένα χάσκεϊ με σπασμένο πόδι. Μια γάτα είχε σκαρφαλώσει στο διαχωριστικό και έκανε χάζι. Από το ύφος της αντιλαμβανόταν ότι κάτι μάλλον δεν πήγαινε πολύ καλά. Έδειξε προειδοποιητικά τα δόντια του στη Μαρία και αυτή του έδωσε ένα φιλί στο μουσούδι. «Κούκλος είσαι! Κάνε λίγη υπομονή. Θέλω να σου λιμάρω τα νύχια. Ε ρε ψυχή μου μεγαλεία. Μα τα χίλια κόκερ θα γινόταν του κουτιού.
Ο μπαμπάς ενθουσιάστηκε όταν τον είδε. Μάλιστα, τον αγκάλιασε πολλές φορές. Βγήκε στο σαλονάκι με ύφος λόρδου. Ο μπαμπάς πήγε να του πάρει ένα καινούριο κόκκινο λουράκι. Το χάσκεϊ τον κοιτούσε σαν χάνος. «Τι χάλια είναι αυτά, αδερφέ; Πώς τους άφησες να σου το κάνουν αυτό; Μοιάζεις με κολεγιόπαιδο.. κι έσκασε στα γέλια. Η γάτα χαχάνιζε κάτω από τα μουστάκια της, ενώ ένας παπαγάλος πετάριζε ανέμελα και τον έκανε να αισθάνεται ακόμα πιο γελοίος.
Δε θα το επέτρεπε. Όπως και αν τον είχαν κάνει, δε θα τους επέτρεπε να τον χλευάζουν. «Εσύ να κοιτάς τα χάλια σου, μάστορα, που μοιάζεις με λαμπατερ. Κι αυτή η ψωρόγατα ας ράψει το στόμα της μην την ξεμαλλιάσω. Παπαγάλε θα σε κάνω να φας το ράμφος σου», είπε σα χαμίνι. Σε λίγα δευτερόλεπτα το κτηνιατρείο έγινε πεδίο μάχης. Το χάσκεϊ ακινητοποιήθηκε εύκολα. Φτερά και πούπουλα πετούσαν παντού. Η γάτα σκαρφάλωσε στη βιβλιοθήκη. Ο μπαμπάς τον άρπαξε απ’ το γιακά (αυτό θα έκανε αν φορούσε σακάκι). Τον πήρε καροτσάκι. Δεν του άρεσε να τον εκθέτει έξω. Πόσο μάλλον όταν έκανε το μάγκα σε έναν τραυματισμένο σκύλο.
Λούφαξε στο πίσω κάθισμα και δεν είπε κουβέντα. Μετά το κούρεμα ένιωθε μια περίεργη γύμνια. Σαν να του έλειπε κάτι. Κρύωνε.
Όταν έφτασε στο σπίτι όλοι τον χάιδευαν. Όμως μάταια. Δεν ένιωθε άνετα. Ένιωθε σαν να είχε μείνει στη μέση ενός πλήθους μόνο με το βρακί. Μα τα χίλια ξεροψημένα παϊδάκια να του έλειπε η περιποίηση. Πού ήταν το περήφανο τρίχωμα και η φουντωτή ουρά του; Tώρα του έμεινε μόνο μια φούντα στο κεφάλι και μια στην ουρά. Είχε μείνει μια σταλίτσα. Σαν ποντίκι έμοιαζε. Χώθηκε κάτω από το κρεβάτι και δεν έβγαινε με τίποτα.
Η μαμά του έφερε ένα γκρι μπλουζάκι. Τον έντυσε και του έβαλε μια κουβέρτα στο κρεβατάκι του. Μέχρι το βράδυ είχε περάσει από εκεί όλο το σόι. Είχαν σαφείς εντολές να του λένε πόσο όμορφος ήταν για να ξεπεράσει το πρώτο σοκ του κουρέματος. Τίποτα δεν μπορούσε να του φτιάξει το κέφι. Ήταν ένας γυμνός φλώρος. Είχε ακολουθήσει τη μοίρα του κόκερ… Μα τις τραγανές κροκέτες αυτό ήταν κατάρα.
Όταν πέρασε και η δεύτερη μέρα που δεν βγήκε, ο Πικάσο κατάλαβε. Καημένο κανίς..
Έπρεπε ν’ αναλάβει δράση. Όταν έφυγαν όλοι για ψώνια, πέρασε στην αυλή των γειτόνων. Πήγε στο παράθυρο της κρεβατοκάμαρας και τον φώναξε.
– Ει.. ει κανίς..
– …
– Ξέρω ότι μ’ ακούς..
– ..
– Μη φοβάσαι, πάντα έτσι είναι μετά το κούρεμα. Δεν είσαι γυμνός. Είσαι καθαρός και όμορφος. Και έτοιμος για τη ζέστη του καλοκαιριού και τα τριβόλια. Έχε μου εμπιστοσύνη.
– …
– Το ξέρω. Σε έκαναν λίγο φλώρο. Όμως είσαι κανίς. Αυτή είναι η μόδα για σας. Eίσαι τρέντι, φίλε μου.
– …
– Γκαστόν μου κάνεις μια χάρη φίλε;
– ..
– Μπορείς να βγεις από τις κουβέρτες; Μοιάζεις με διαφήμιση για μαλακτικό
– Βουφ…
Ειρήνη Ι. Ζαννάκη
