Ιστορίες για σκύλους Με λένε Γκαστόν 121 – Woofland

Ιστορίες για σκύλους Με λένε Γκαστόν 121 – Woofland

… Χωρίς δεύτερη σκέψη, ο Ρόκι κλείδωσε την πόρτα και κατέβασε τα ρολά του μαγαζιού. Έβαλε την επιγραφή «Κλειστόν» και χαμήλωσε τη μουσική. Η κατάσταση ήταν κρίσιμη.

Έπρεπε να σημάνει κόκκινος συναγερμός. Πιο κόκκινος και από το λουράκι του.

Ένωσαν δύο τραπέζια και άπλωσαν ένα μεγάλο άσπρο χαρτί κατά μήκος. Εκεί θα κατέστρωναν τα σχέδια. Στο αρχηγείο τους.

Ο Γκαστόν φόρεσε ένα μπερέ και όλοι έβαλαν λουράκια παραλλαγής. Μα τις χίλιες φουντωτές γάτες, ο πόλεμος είχε ξεκινήσει. Τα θηλυκά έπρεπε να μπουν στη θέση τους και να σταματήσουν τις συνωμοσίες. Στο κάτω κάτω, βρε αδερφέ, ένας σκύλος αρσενικός έχει άλλη αρχοντιά. Δεν μπορούμε να τα ισοπεδώσουμε όλα, νομίζω;

Ο Ρόκι, που κατείχε από μολύβια και στυλό, ανέλαβε το ρόλο γραμματέα. Η οργάνωση θα ήταν το δυνατό τους σημείο. Σίγουρα αυτές οι υπερφίαλες ύαινες δεν είχαν ιδέα από διπλωματία και στρατηγικές. Θα τις έβαζαν στη θέση τους μέχρι να πεις λουράκι.

Το πιο σημαντικό, βέβαια, είναι ότι είχαν στα χέρια τους τη δύναμη του Τύπου. Η προπαγάνδα ήταν μια τέχνη που ο Γκαστόν την είχε σπουδάσει, όσο η αδερφή του μελετούσε δοκίμια για το Πανεπιστήμιο. Μάλιστα, θυμόταν έναν μάστορα που είχε ολόκληρο Υπουργείο. (Αλλά τι τα θες τι γυρεύεις, γιατί να ζορίζει το όμορφο κεφάλι του με άχρηστες λεπτομέρειες.. Για όλα αυτά φρόντιζε το γοοβλε. Όλες οι πληροφορίες διαθέσιμες). Και αυτοί είχαν στην ομάδα τους κοτζάμ αρχισυντάκτη, και μάλιστα στην πιο ισχυρή εφημερίδα της φυλής τους. Τα «Τετράποδα Νέα» δεν ήταν μπακαλοτέφτερο, φυλλάδα δίχως αξία. Ήταν ένα έντυπο σοβαρό, που ανέβαζε και κατέβαζε κυβερνήσεις, που λέει ο σκύλος (παρδόν, ο λόγος).

Ο Γκαστόν πήρε το λόγο.

  • Φίλοι και αδέρφια, ζούμε ιστορικές στιγμές. Ένας άνεμος διχόνοιας φυσάει στη γειτονιά μας. Οι γυναίκες σήκωσαν παντιέρα και γυρεύουν εξουσίες και ισότητες. Θαρρείς και είπαμε ποτές ότι είναι κατώτερες. Αυτές κόβουν και ράβουν, γαβ δεν τολμάμε να τους πούμε.
  • Δίκιο έχεις! Η Φάτσα προχθές μου πήρε το δεκατιανό, γιατί λέει ήταν σε δύσκολες μέρες!! Είπα την κροκέτα κροκετούλα μέχρι το βράδυ, κλαψούρισε ο Γιάννης, που ήταν γνωστός χαλβάς .
  • Εγώ έχω να κοιμηθώ μεσημέρι μήνες ολόκληρους. Η Κλειώ βλέπει μια εκπομπή μόδας που οι παίκτριες διαλέγουν λουράκια και μετά βάζουν βαθμούς η μία στην άλλη. Κάνει δυνατά σχόλια, μιλάει με την τηλεόραση, και δεν κλείνω μάτι, ξεσπάθωσε ο Ρήγας.

Όλοι είχαν παράπονα να κάνουν, και σε λίγο επικράτησε χάος. Ο Γκαστόν χτύπησε το πατουσάκι του στο τραπέζι.

  • Άρα, καταλήγουμε σε ένα συμπέρασμα. Τα θηλυκά μας κάνουν ό,τι θέλουν κι εμείς δεν βγάζουμε ούτε γαβ. Άρα δεν έχουν λόγους να διαμαρτύρονται. Άρα, κάποιος τους βάζει λόγια. Κάποιος δε μας θέλει ενωμένους. Κάποιος θέλει να μας διχάσει και να μας αποδυναμώσει!
  • ΟΙ ΓΑΤΕΣ…
  • Ακριβώς, φίλοι μου. Αυτές οι ύπουλες θέλουν να μας εξοντώσουν.
  • Ναι, αλλά στην ηγεσία του κινήματος είναι η Μάγια. Κι αυτή μπορεί να είναι πολλά πράγματα, όμως γάτα δεν είναι, είπε ο Ρήγας και αναστέναξε προβληματισμένος. Βουφ
  • Αυτό σημαίνει ότι η Μάγια είναι πράκτορας…

Έξαλλα γαβγίσματα ακούστηκαν από παντού.

Woofland - Ιστορίες για σκύλους - Με λένε Γκαστόν 121

Τον πανικό διέκοψε ένας χτύπος στην πόρτα. Ο Ρόκι άνοιξε δειλά. Ήταν ΕΚΕΙΝΕΣ.

  • Μπορούμε να περάσουμε για ένα τσάι; Ρώτησε η Μάγια και έκλεισε το μάτι στις άλλες. Είμαστε απλά πελάτες.

Η απάντηση ήρθε άμεση και πληρωμένη. Δε σερβίρουμε γυναίκες. Κι η πόρτα έκλεισε με σαματά.

Φωνές και συνθήματα απ’ έξω.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΣΚΥΛΟΙ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ

Ο Γκαστόν πήρε ένα υπογλώσσιο. Η καπήλευση των ιερών ιδεών από αυτή την υπερφίαλη πρακτόρισσα τον έβγαζε από το λουράκι του.

  • Το λουράκι ερρίφθη. Ο πόλεμος ξεκινά. Όχι όμως το πανηγύρι με τα ταγάρια και τα γαϊτανάκια που θέλουν αυτές. Ο πόλεμος θα είναι αντρικός και σοβαρός. Από αύριο ξεκινά η προπαγάνδα και τα αρνητικά δημοσιεύματα στα «Τετράποδα Νέα». Το κίνημα θα ξεφουσκώσει σαν μπαλόνι. Αρκεί να πάρουμε με το μέρος μας την κοινή γνώμη. Πού είναι η βρωμούσα; Θέλω να βγάλει μερικές φωτογραφίες. Αυτές που θα της πω εγώ.

Και με ηγετικό ύφος έβαλε το πατουσάκι στην καρδιά. Όλοι τον χειροκρότησαν.

Πόσο κρίμα που λησμόνησε ότι η βρωμούσα ήταν γυναίκα…

Ειρήνη Ι. Ζαννάκη