Κουταβάκι στο σπίτι μας !!!!
Τελικά αποφασίσαμε ποιο κουτάβι θέλουμε να επιλέξουμε – ράτσα ή αδέσποτο – και ο μικρός μας φίλος έφτασε στο σπίτι μας! Τώρα, τι κάνουμε…..?
Τα κουτάβια από την 3 εβδομάδα της ζωής τους, που αρχίζουν σταδιακά να βλέπουν και να ακούνε, ξεκινούν να επικοινωνούν με το περιβάλλον τους και μαθαίνουν σύμφωνα με τις αλληλεπιδράσεις τους με αυτό!
Έτσι λοιπόν, για μια ακόμη φορά να επαναλάβουμε ότι η κοινωνικοποίηση ενός σκύλου ξεκινά από πάρα πολύ μικρή ηλικία και το βασικότερο της στάδιο είναι 3 – 12 εβδομάδων!!
Έτσι όταν εμείς παραλάβουμε το κουτάβι μας, το σωστότερο είναι στην ηλικία των 8 περίπου εβδομάδων να ξεκινήσουμε τη διαδικασία κοινωνικοποίησης, θα έχουμε έτσι μπροστά μας τις 4 πολυτιμότερες εβδομάδες που πιθανόν να ρυθμίσουν όλη την ζωή του αγαπημένου μας τετράποδου και δεν πρέπει να τις χάσουμε με τίποτα!!!
Σε προηγούμενα άρθρα μας έχουμε εκτενώς αναφερθεί για το τι σημαίνει κοινωνικοποίηση και πως ακριβώς γίνεται αλλά και ποσό σημαντικό είναι!
Το κουταβάκι μας όπως ακριβώς και ένα μωράκι που δεν έχει δόντια, υποφέρει αρκετά με την διαδικασία αλλαγής και θέλει όλη την ώρα να έχει κάτι στο στόμα του για να ανακουφιστεί και για να βοηθήσει στην αντικατάσταση των δοντιών αλλά και να δοκιμάσει το περιβάλλον (χεριά δεν έχει όπως εμείς). Αυτή του την ανάγκη θα πρέπει να την καλύψουμε με κάποια σωστά κοκάλα ή αλλά παιχνίδια ενασχόλησης, που μεγάλη ποικιλία θα βρείτε σε ενημερωμένα pet shop.Αυτά θα κρατήσουν τον αγαπημένο μας φίλο απασχολημένο και ευχαριστημένο για αρκετή ώρα!
Επίσης το σκυλάκι μας χρειάζεται να πηγαίνει πολύ συχνά στην “τουαλέτα” και δεν μπορεί να “κρατηθεί”. Αρχικά ανά 1 -1.30 ώρα σταδιακά ο χρόνος αυτός αυξάνεται όσο περνούν οι εβδομάδες μέχρι να φτάσει τους 6 μήνες της ζωής του περίπου (εξαρτάται από κάθε σκυλάκι) και να μπορεί να κρατιέται για αρκετές ώρες.
Οι περισσότεροι άνθρωποι εκείνο που κάνουν είναι να τιμωρούν με φωνές ή ακόμα χειροτέρα και με αλλά “μέσα” το κουταβάκι για τις φυσιολογικές και πολύ σημαντικές αυτές ανάγκες του! Άραγε θα κάνατε αυτό στο δικό σας το μωράκι…..μάλλον όχι!
Για να αποφύγουμε τα ατυχήματα η σοβαρότερη εκπαιδευτική μέθοδος είναι η σωστή διαχείριση του περιβάλλοντος του ζώου (ο χώρος που μένει και συμπεριφέρεται) που μας δίνει έτσι την ευκαιρία να αποφύγουμε ατυχήματα και λάθος συμπεριφορές αλλά και το σημαντικότερο να επιβραβεύσουμε συμπεριφορές που θέλουμε να συμβαίνουν, δηλαδή να τον εκπαιδεύσουμε σε αυτό που θέλουμε να κάνει! Έτσι μαθαίνουν όλα τα ζώα!
Το κουτάβι μας επίσης θα χρειαστεί καθημερινές βόλτες σε διαφορετικά περιβάλλοντα για κοινωνικοποίηση αλλά και εκτόνωση κάτι εξαιρετικά σημαντικό επίσης!
Ένας ασφαλής χώρος είναι να μένει με την οικογένεια μας, μιας και η κοινωνικότητα αλλά και το αίσθημα ασφάλειας σε ένα κουτάβι είναι εξαιρετικά σημαντικό για την εξέλιξη του!
Ένας κτηνίατρος και ένας εκπαιδευτής με γνώσεις συμπεριφοράς σκυλιών θα βοηθήσει προς την σωστή κατεύθυνση και θα προλάβετε έτσι προβλήματα υγείας αλλά και συμπεριφοράς πριν καν εμφανιστούν! Καλυτέρα να προλαμβάνεις πάρα να θεραπεύεις!!
