Μαλλιά κουβάρια…

Μετά την ψυχρολουσία με τη μαυρόγατα το Τζώνυ, ο Γκαστόν έμελλε να έχει και άλλη μία..

Ο κύριος Γιώργος ο ξενοδόχος τους οδήγησε στο σπιτάκι που είχε κρατήσει για την τρελοοικογένεια.

Ήταν πανέμορφο, με σοφίτα και μια μικρή εσωτερική σκάλα και μπροστά έναν κήπος με γκαζόν. Ε ρε γλέντια.. ήταν η πρώτη σκέψη του κανίς. Σε αυτόν τον κήπο θα έγραφε ιστορία. Θα έσκαβε λάκκους, θα έξυνε τα νύχια του, θα ξάπλωνε στο γκαζόν..

Μεγαλεία. Με το που πήγαν να ξεκλειδώσουν την πόρτα, ένας θόρυβος τους έκοψε τη χολή. Ο Γκαστόν τέντωσε τ’ αυτιά του και άρχισε να γαβγίζει υστερικά. Όλοι γύρισαν και είδαν απέναντί τους έναν μικρό περιφραγμένο χώρο. Ένα λυκόσκυλο. Είχε σκαρφαλώσει στα κάγκελα και έστελνε κωδικοποιημένα μηνύματα στο γκαστονάκι.

«Ε, ψιτ, εσύ το βουτυρόπαιδο.. μην ξεχνάς ότι κουμάντο εδώ κάνω εγώ. Ήρθα πρώτος και δε σηκώνω πολλά πολλά. Γι’ αυτό μη σε δω να τριγυρίζεις στα λημέρια μου». Και σήκωσε προειδοποιητικά το χείλος του, φανερώνοντας μια σειρά από κατάλευκα κοφτερά δόντια. Όμως ο Γκαστόν δε χάριζε κάστανα. Το κανίς ήταν πολύ δυναμικό και πάντα είχε λυμένο το ζωνάρι για σκυλοκαβγά. «Φίλε μέτρησε τα λόγια σου γιατί σε βλέπω να μετράς δόντια στο πάτωμα. Θα πηγαίνω όπου θέλω γιατί είμαι πελάτης του ξενοδοχείου. Και, ως γνωστόν, ο πελάτης έχει πάντα δίκιο». Του γύρισε τον πισινό του επιδεικτικά και άφησε λίγα τσίσα. Το λυκόσκυλο έγινε έξαλλο. Αυτό έλειπε δα.. μια ψείρα να μπει στα χωράφια του. Και ο ένας και ο άλλος γάβγιζε με μανία. Είχαν πολλά ράμματα ο ένας για τη γούνα του άλλου.

Η μαμά άρπαξε το κανίς και το μάλωσε και ο κύριος Γιώργος πήγε να ηρεμήσει το Ρόκυ το λυκόσκυλο. Αφού τα πνεύματα ηρέμησαν, οι γονείς κατέβηκαν στο μπαρ της παραλίας για να παρακολουθήσουν την έκλειψη ηλίου. Είχε ήδη αρχίσει να σκοτεινιάζει και η ατμόσφαιρα ήταν περίεργη. Η Ειρήνη φοβήθηκε να κατέβει, γιατί είχε ακούσει ότι αν κοιτάξεις τον ήλιο μπορεί να τυφλωθείς. Έτσι, έμεινε στο σπίτι να διαβάσει ένα μυθιστόρημα και να προσέχει τον Γκαστόν.

Το κανίς ήταν σε επιφυλακή. Αυτός ο αλήτης το λυκόσκυλο τον είχε θίξει και μάλιστα μπροστά στον Τζώνυ, την υπεροπτική γάτα. Τώρα ήταν η ώρα να αποδείξει τη λεβεντιά και τη μαγκιά του. Θα του έκανε αιφνιδιαστική επίθεση. Θα τον έπιανε στον ύπνο το σαπιοκοιλιά το Ρόκυ. Έτρεμε από τα νεύρα του. Ο άλλος έξω αλώνιζε κι εκείνος ήταν κλεισμένος και πηγαινοερχόταν σαν το θηρίο στο κλουβί. Άκουγε τα χάχανα του Ρόκυ με τη γάτα και ένιωθε το αίμα να του ανεβαίνει στο μαλλιαρό του κεφάλι. Μα τις χίλιες ξεμαλλιασμένες μαυρόγατες αυτό το λυκόσκυλο έπρεπε να μπει στη θέση του. Αρκεί να είχε μια ευκαιρία..

Φαίνεται πως οι ουρανοί ήταν ανοιχτοί όταν το κανίς γύρευε μιαν ευκαιρία. Και τότε η Ειρήνη έκανε το μοιραίο λάθος.. Άνοιξε την μπαλκονόπορτα για να πάρει ένα αναψυκτικό. Αν και είχε το νου της, ο Γκαστόν πετάχτηκε σαν αίλουρος και άρχισε να τρέχει σαν τρελός. Η αδερφή του έτρεχε ξωπίσω του, αλλά δεν πρόλαβε. Ο μικρός πέρασε την περίφραξη και πήγε στον Ρόκυ για σκυλοκαβγά. Για κακή του τύχη το λυκόσκυλο δεν ήταν δεμένο Τα γαβγίσματα ξεσήκωσαν τον τόπο. «Εδώ είμαι χοντρέ… ό,τι θέλεις να μου πεις πες το τώρα και σταμάτα τα χάχανα με τη σαχλή τη γάτα. Προδότη» είπε όλο μαγκιά ο Γκαστόν. «Βασιλιάς της περιοχής είμαι τώρα εγώ». Ο Ρόκι ένιωσε τις τρίχες του να σηκώνονται. Ο Τζώνυ καθόταν στο δέντρο και ζητοκράβγαζε. « Δέκα ευρώ στο Ρόκυ! Ρόκυ και τα μυαλά στα κάγκελα!».

Η Ειρήνη στεκόταν σε απόσταση αναπνοής και δεν ήξερε τι έπρεπε να κάνει. Φοβόταν να μην τη δαγκώσει το λυκόσκυλο. Τα κοφτερά του δόντια άστραφταν στον ήλιο. Πριν προλάβει να αντιδράσει, το λυκόσκυλο άρπαξε τον Γκαστόν από το σβέρκο με τα δόντια και άρχισε να τον τινάζει δεξιά αριστερά. Τον είχε δαγκώσει. Έτρεχε αίμα!! Ο Τζώνυ πάγωσε. Δεν ήθελε να σκοτώσει το κανίς ο Ρόκυ..

Η Ειρήνη έκλαιγε και άρχισε να τσιρίζει. Οι γονείς με τον κύριο Γιώργο και κάποιους φίλους ήρθαν τρέχοντας. Με τα χίλια ζόρια έσωσαν τον Γκαστόν από τα δόντια του Ρόκυ. Ήταν σαλιωμένος, γεμάτος αίμα και φοβισμένος. Έκλαιγε. Δεν μπορούσαν να καταλάβουν πόσες πληγές είχε. Η αδερφή του τον έβαλε στην μπανιέρα και τον έπλυνε προσεκτικά. Έκλαιγε συνέχεια.

Τον έβγαλε από το μπάνιο και τον πήγε κάτω. Τα δόντια του Ρόκυ είχαν κάνει πληγές στο λαιμό του. Το αίμα είχε σταματήσει. Πήραν τον κτηνίατρο στο τηλέφωνο. Ευτυχώς δε χρειαζόταν ράμματα. Τους είπε να του βάζουν ιώδιο στις πληγές και να τον προσέχουν. Έτσι έληξε ο πρώτος μεγάλος σκυλοκαβγάς του κανίς, με μια επίπληξη στην Ειρήνη, μπόλικο ιώδιο, ένα τηλεφώνημα στον κτηνίατρο και χωρίς ράμματα (αυτό το τελευταίο τον χάλασε λίγο. Θα προτιμούσε ένα μικρό παράσημο).

Από εκεί και πέρα τον είχαν συνεχώς από κοντά. Γιατί, όσο κι αν σας φαίνεται περίεργο… δεν είχε βάλει μυαλό. Την επόμενη μέρα το έσκασε και πήγε πάλι στο λυκόσκυλο. Αυτή τη φορά όμως ήταν δεμένο για τα καλά.

Τέλος καλό.. όλα καλά.. μας τις χίλιες μαυρόγατες!

Ειρήνη Ι. Ζαννάκη