Τι θα γίνει με τη ζέστη; Κλείστε επιτέλους τον ήλιο…Εκείνο το πρωί όλα έμοιαζαν να γίνονται σε αργή κίνηση…
Ο Γκαστόν άνοιξε τα μάτια του με κόπο. Ένιωθε βαρύς και ασήκωτος. Με τίποτα δεν μπορούσε να σαλέψει. Ανάθεμα.. τι το ήθελα το μεταμεσονύχτιο τσιμπούσι;

Ο κύριος ξύπνησε το βράδυ και βρήκε μισοτελειωμένο φαγητό στο πιατάκι του. Η αλήθεια είναι ότι δεν πολυπεινούσε, όμως θεωρούσε ντροπή να μείνει τροφή στο πιάτο. Κι αν έμπαινε κρυφά καμιά γάτα και του έκλεβε το φαγητό του, όπως συνέβη την προηγούμενη βδομάδα στο σκύλο του γείτονα; Καταραμένες γάτες.. ύπουλα όντα.. Ο Γκαστόν εξοργίστηκε και εξαφάνισε σε κλάσματα του δευτερολέπτου το φαγητάκι του.
Όταν γύρισε στο κρεβάτι ένιωθε απαίσια. Ζέστη.. αφόρητη ζέστη.. Μα καλά.. τόσο χαζοπούλια ήταν όλοι; Καλοριφέρ μέσα στο καλοκαίρι; Γύρισε από δω, γύρισε από κει.. δε βολευόταν με τίποτα. Το ίδιο μάλλον ένιωθε και ο μπαμπάς γιατί στριφογύριζε στο κρεβάτι. Η μαμά τα είχε μαζέψει από νωρίς και κατέβηκε στο υπόγειο που είχε δροσιά. Και το σεντόνι ήταν βρεγμένο. Ύπουλες σκέψεις τριγύρισαν στο κεφάλι του. Βρε λες να είχε κατουρηθεί όπως όταν μωρό; Θα φταίει το πολύ νερό που ήπιε. Θα έκανε την πάπια. Αλλά που να κλείσει μάτι.. η ζέστη τον βασάνιζε.
Πήδηξε από το κρεβάτι και ξάπλωσε φαρδύς πλατύς στα πλακάκια. Δροσιά… Αναστέναξε βαθιά. Μα τις χίλιες βρεγμένες γάτες εκεί ήταν παράδεισος. Να λείπει το κρεβάτι. Α ρε κορόιδα κάθεστε και υποφέρετε στα κρεβάτια. Μήπως να ξυπνούσε τον μπαμπά να κοιμηθεί και αυτός στο πάτωμα; Άραγε ήξερε πόσο δροσερά ήταν εκεί; Στον πρωινό καφέ θα τον ενημέρωνε. Πάντα έλεγαν τα νέα τους στο πρωινό οι δυο τους σαν άντρες, χωρίς τα ενοχλητικά και φλύαρα γυναικόπαιδα.
Και κάπως έτσι κύλησε η νύχτα. Άγρυπνα και ζεστά. Γι’ αυτό και τώρα δεν μπορούσε να σαλέψει. Και δεν ήταν ο μόνος. Όλοι ίδρωναν στα κρεβάτια τους σαν σκοτωμένα φίδια. Στο πρωινό σερνόντουσαν. Το μόνο ευχάριστο στην όλη υπόθεση ήταν ότι κανείς δεν τολμούσε να τον πάρει αγκαλιά. Η γούνα του θα τους ζέσταινε και θα έβγαζαν την μπέμπελη. Βέβαια, πικράθηκε όταν πήγε να δώσει ένα φιλάκι στον μπαμπά και τον απομάκρυνε διακριτικά. «Κάνε στην άκρη μικρούλη μου.. έχει πολλή ζέστη και ιδρώνω.. δεν αντέχω άλλο» του είπε και πήγε να κάνει ένα κρύο ντους. Ο σκύλος νευρίασε. Μα τι στο καλό; Αυτός ήταν ανάρπαστος μέσα στο σπίτι και τώρα όλοι τον απέφευγαν όπως οι γάτες το νερό. Τι είχε γίνει; Μα τα χίλια φλεγόμενα στρώματα αυτή η κατάσταση του έδινε στα νεύρα.
Τελικά η κατάρα που βασάνιζε την οικογένεια αποκαλύφθηκε.. καύσωνας.. και ήταν το ίδιο φονικός και για ανθρώπους και για σκύλους. Ζέστη και πάλι ζέστη. Στην τηλεόραση έδινε οδηγίες στον κόσμο να μην κυκλοφορούν χωρίς λόγο, να μην κάθονται στον ήλιο αλλά να παραμένουν στη σκιά και να πίνουν πολλά νερά. Όλα για τους ανθρώπους. Και οι σκύλοι; Γιατί δεν έλεγαν κάτι γι’ αυτούς; Το κανίς είχε τεντώσει τ’ αυτάκια του και άκουγε προσεκτικά τις οδηγίες.
Η μαμά πήρε τηλέφωνο στον κτηνίατρο και ρώτησε τι έπρεπε να κάνουν γιατί η ζέστη ήταν ανυπόφορη και το κανίς φαινόταν να υποφέρει. Τελικά φαίνεται ότι ο κτηνίατρος ήταν φωτεινός παντογνώστης. Τους είπε ότι ο καύσωνας ήταν επικίνδυνος για τους σκύλους και έπρεπε να προσέχουν τη θερμοπληξία και την ηλίαση. Τους συμβούλευσε να κρατήσουν τον Γκαστόν στη σκιά ή μέσα στο σπίτι που είχε δροσιά και κλιματισμό και να του δίνουν νερό. Στην περίπτωση που θα ήταν ζεστός τους είπε να τον κάνουν δροσερό μπάνιο. Το τρίχωμά του ας ήταν βρεγμένο.
Θερμοπληξία, ηλίαση, καύσωνας, κλιματισμός.. Μα τα χίλια ξεμαλλιασμένα γατόνια έμαθε ένα σωρό λέξεις σήμερα!!
Το απόγευμα βγήκε μια πολύ μικρή βόλτα. Όταν μπήκαν στην αυλή τον περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη. Ένα μπάνιο με το λάστιχο!! Ο μπαμπάς φόρεσε το μαγιό του και άρχισαν να καταβρέχονται οικογενειακώς! (λαστιχάτο μπάνιο το ονόμασε ο καπετάνιος). Απόλαυση!!!!!
Ο καύσωνας κράτησε τρεις ολόκληρες μέρες και νύχτες.. αλλά η οικογένεια την έβγαλε καθαρή χάρη στον κλιματισμό και το λάστιχο!!
Μπορεί κάποιος να κλείσει τον ήλιο; Ζεσταθήκαμε βρε παιδιά!!
Ειρήνη Ι. Ζαννάκη