Αυτό σημαίνει.. πόλεμος!!
Όταν άνοιξε την πόρτα ήταν τόσο νυσταγμένος που δεν πρόσεξε το πρωινό του δωράκι. Πάτησε απλά σε κάτι υγρό. Κοίταξε κάτω και κατάλαβε. ..
Η γκαρίδα του ακούστηκε σε όλη τη γειτονιά. «Γκαστόοοοοοοοοοοοννννννννννννννννν». Ο Πικάσο έριξε ένα σάλτο και μπήκε τρέχοντας στο σπίτι του. Το κανίς αποφάσισε να τα παίξει όλα για όλα. Έμεινε ακίνητος και έκανε τον αδιάφορο. Το σπίτι έμοιαζε με καζάνι που βράζει. Η μαμά προσπαθούσε να ηρεμήσει το Γιώργο που πέταξε τις κάλτσες του στα σκουπίδια και ήταν έτοιμος να κάνει ποδόλουτρο με χλωρίνη. Έχε χάρη που βιαζόταν να φύγει. Η Ειρήνη έτρεχε από πίσω του και προσπαθούσε να τον δωροδοκήσει (τελικά αυτή ήταν πιο χαζή κι από τα λάχανα).
Κατέβηκε τρεχάτος τη σκάλα και με την άκρη του ματιού του τον είδε. Το κανίς έκανε τον αδιάφορο και παρατηρούσε ένα περαστικό σκαθάρι. Πήγε φουριόζος δίπλα του. Καμία αντίδραση. «Σου μιλάω», βρυχήθηκε. Ούτε τοίχος τέτοια αδιαφορία. Γονάτισε και τον υποχρέωσε να τον κοιτάξει στα μάτια. «Άκουσε να σου πω, κανίς. Δεν ξέρω τι κόλπα κάνεις με την ουρά και το μουσούδι σου και οι άλλοι κάνουν σαν ξετρελαμένα τσιουάουα, όμως εγώ δε μασάω. Σου βάζω τα λουράκια σου σε μια βαλίτσα και σε στέλνω πακέτο μαζί με την αδερφή σου στη γιαγιά. Χίλιες φορές να είχαμε γάτα. Αυτές, τουλάχιστον, δεν είναι βρωμιάρες να τα κάνουν μέσα στο σπίτι. Κάνουν τη βρώμικη δουλειά στην άμμο τους. Κανόνισε την πορεία σου».
Μας φόβισες τώρα, γατάκι. Στο σπίτι σου πάρε και αρκούδα, αν το επιθυμείς. Εδώ είναι το σπίτι του μπαμπά. Και φυσικά κουμάντο έκανε ο άρχοντας κανίς. Δε θα μασούσε τώρα. Ο μικρός είχε πάρει αέρα και, εξαιτίας του είχε περιοριστεί η παντοκρατορία του κανίς. Μα τα χίλια κόκκινα λουράκια ήταν η ώρα να σκίσει τη γάτα. Έπρεπε να δείξει ποιος ήταν ο αρχηγός της αγέλης.
Του έριξε μια περιφρονητική ματιά και έφυγε κουνώντας προκλητικά τη φουντωτή ουρά του. Ο Πικάσο κοιτούσε με κομμένη την ανάσα πίσω από την κουρτίνα του σαλονιού. Αυτό το πουντλ το είχε πραγματικά παραξηλώσει. Έφταιγε, βέβαια, και το ντόμπερμαν που του είχε φουσκώσει τα μυαλά. Επειδή, δηλαδή, το αφεντικό του ήταν ένας ιδεολόγος δικηγόρος, έπρεπε να σηκώσουν όλοι οι σκύλοι της γειτονιάς το λάβαρο της επανάστασης; Θα το έτρωγαν το κεφάλι τους. Αν και πονούσε λίγο ο γοφός του από το σάλτο, αποφάσισε να κάνει την καρδιά του πέτρα. Θα πήγαινε να καθαρίσει την μπουγάδα. Ο φίλος του κινδύνευε να ξεσπιτωθεί. Όχι τίποτε άλλο, η γιαγιά έμενε στον παραπάνω μαχαλά και εκείνος δεν μπορούσε να πηγαίνει για να τον συναντήσει.
Όταν η μαμά μπήκε στο μπάνιο και οι άλλοι δυο είχαν φύγει, ο Γκαστόν αποφάσισε να προχωρήσει σε αντίποινα για τις απειλές του μικρού. Κατέβηκε νυχοπατώντας στα δωμάτια. Κρύφτηκε πίσω από τη συρταριέρα του χολ. Απόλυτη ησυχία. Σαν σκιά έφτασε στο δωμάτιο του Γιώργου. Η πόρτα ήταν μισάνοιχτη. Γλίστρησε μέσα. Το δωμάτιο ήταν πεντακάθαρο. Η μαμά το είχε καθαρίσει για να εξευμενίσει τον πασά. Μύριζε χλωρίνη και λεβάντα και στο κρεβάτι είχε καθαρά σεντόνια και ένα καινούριο μπλε πάπλωμα. Τον αλήτη. Γι’ αυτό του πήραν φτηνές κονσέρβες από το σούπερ μάρκετ και όχι τις πολυτελείας από το pet shop; Για να μπορεί ο κύριος να κοιμάται σε λουσάτα παπλώματα; Ως εδώ και μη παρέκει. Με κινήσεις τσιτάχ πήδηξε στο κρεβάτι.
Λίγο αργότερα απολάμβανε το μεσημεριανό ήλιο. Μια περίεργη αίσθηση τον είχε καταβάλει. Σαν την ηρεμία πριν την καταιγίδα. Ήξερε ότι τώρα πραγματικά έπαιζε με τη φωτιά. Μήπως να ετοίμαζε μια βαλίτσα; Έτσι, για παν ενδεχόμενο. Αυτός ήταν να τον πετάξει έξω.
Έτσι, μάζεψε τα πρώτα είδη ανάγκης (λουράκι, κόκκαλο, αρκουδάκι, μπλουζάκι) και περίμενε τη θύελλα κάτω από μια καρέκλα του κήπου.
Ξαφνικά ο κισσός κουνήθηκε ελαφρά.
– Κανίς… (ψιθυριστά)
– Εδώ είμαι (ακόμα πιο ψιθυριστά)
– Μην αφήνεις το ντόμπερμαν να σου φουσκώνει τα μυαλά. Εκείνος έχει το κομπόδεμά του και γι΄αυτό το παίζει μάγκας.
– Φοβάμαι λίγο..
– Μη φοβάσαι.. Σ΄αγαπάνε..
– Ναι.. αλλά οι γάτες είναι καθαρές..
– Γκαστόν, μου κάνεις μια χάρη;
– Τι, φίλε;
– Μπορείς να αποσύρεις τις προμήθειες και να βγάλεις την τραγιάσκα από το κεφάλι; μοιάζεις με σαλτιμπάγκο της κακιάς ώρας..
– Γουφ (σχεδόν χωρίς ήχο)
Ειρήνη Ι. Ζαννάκη
