… Έτσι έληξε άδοξα η παρουσία του γλυκύτατου ποντικού στον καναπέ του σαλονιού. Και για λίγο η οικογένεια ξαναβρήκε την ηρεμία της. Για πολύ λίγο όμως..
Τελικά έχουν δίκιο όσοι λένε ότι τα σκυλιά μοιάζουν πολύ με τα μικρά παιδιά.

Όλα αυτά τα χάδια και η αγάπη που δεχόταν απλόχερα ο Γκαστόν μπορεί να τον έκαναν τρυφερούλη, όμως είχαν και ένα καταστροφικό αποτέλεσμα.. Το κανίς έγινε κακομαθημένο και διεκδικούσε συνεχώς τα πρωτεία στο σπίτι. Έκανε πραγματικά ό,τι ήθελε χωρίς κανέναν περιορισμό! Είχε γίνει ο απόλυτος κυρίαρχος του σπιτιού, ο αρχηγός της αγέλης! Νομίζω ότι αν μπορούσε κάποιος να εικονογραφήσει τη στάση του Γκαστόν μέσα στο σπίτι, σίγουρα θα τον απεικόνιζε σαν αυτοκράτορα με ένα μικροσκοπικό στέμμα στο κεφάλι και τριγύρω του την υπόλοιπη οικογένεια σαν υπηρέτες που του χτένιζαν τα μαλλιά, ενώ του έφερναν τεράστια κόκκαλα πάνω σε βελούδινα μαξιλαράκια. Πάω στοίχημα ότι αυτά θα ονειρευόταν όταν λιαζόταν ατελείωτες ώρες πάνω στο χαλί που του είχαν βάλει μπροστά στο τεράστιο παράθυρο του σαλονιού.
Όσο περνούσε ο καιρός τόσο πιο αλαζόνας γινόταν ο μικρός πρίγκιπας. Και, φυσικά, όλοι έφταιγαν γι’ αυτό. Του επέτρεπαν να ζητιανεύει στο τραπέζι, τον ανέβαζαν πάνω στα κρεβάτια και κάθε φορά που κάποιος τον μάλωνε, οι υπόλοιποι έσπευδαν να τον παρηγορήσουν με αγκαλιές και φιλιά. Εκείνος μυξόκλαιγε και το έπαιζε ψόφιος κοριός όμως, βαθιά μέσα του, έτριβε τα χέρια του από ικανοποίηση γιατί κατάφερνε να περάσει πάντα το δικό του. (Μην πάει ο νους σας στο κακό.. ο Γκαστόν δεν ήταν μοχθηρός ούτε εκμεταλλευτής.. λίγο κακομαθημένος ήταν.. στο βάθος τους αγαπούσε όλους υπερβολικά).
Καλός καλός, βέβαια, τους χόρευε όλους στο ταψί… μην ξεχνιόμαστε! Όταν ο Γκαστόν καθόταν στην πολυθρόνα του σαλονιού δεν μπορούσε να πλησιάσει κανείς. Αν έκανες να πας κοντά για να καθίσεις, γρύλλιζε απειλητικά. Αν έκανες το λάθος να τον ενοχλήσεις περισσότερο με στόχο να του πάρεις τη θέση, ερχόσουν αντιμέτωπος με τα κοφτερά του δόντια. Ποτέ δε δάγκωνε, απλά προειδοποιούσε!
Ένα μεσημέρι, ο άρχοντας ήταν ξαπλωμένος με τη μαμά του στο μεγάλο κρεβάτι και έβλεπαν μια μεσημεριανή εκπομπή. Ο κουτσομπόλης απολάμβανε το ραχάτι και το χάδι της μαμάς και, ταυτόχρονα, άκουγε τα νέα από την εγχώρια σόου μπιζ. Πάω στοίχημα ότι εκείνη την περίοδο το κανισάκι ήξερε πιο πολλά νέα κι από την Τατιάνα, ξεφτέρι είχε γίνει!
Η Ειρήνη ήταν στο γραφείο της και διάβαζε. Από καθαρή βαρεμάρα και μια ελαφριά υπογλυκαιμία ανέβηκε για να τσεκάρει τον πάνω όροφο και να κλέψει ένα σοκολατάκι. Στάθηκε στην πόρτα και είδε αυτή την ανέμελη εικόνα του χουζουριού και ζήλεψε λιγάκι. Αποφάσισε να τεμπελιάσει για λίγο και ξάπλωσε στο κρεβάτι. Η μαμά γύρισε προς το μέρος της και είδε ένα μικρό χνουδάκι στα μαλλιά της. σταμάτησε για μερικά δευτερόλεπτα να χαϊδεύει τη γούνινη μπαλίτσα που έμοιαζε αποχαυνωμένη και άπλωσε το χέρι της για να πάρει το χνούδι από μαλλιά της κόρης της. Η μισοκοιμισμένη κοπέλα τη γέμισε τρυφερότητα και το χέρι της έμεινε λίγα δευτερόλεπτα παραπάνω. Θυμήθηκε τότε που ήταν μικρή και της χάιδεψε για λίγο τα μαλλιά.
Ο Γκαστόν ξαφνικά ένιωσε παραμελημένος. Πού ήταν τα χάδια του; Πού είχε πάει το χέρι της μαμάς; Γύρισε και κοίταξε το χέρι της μαμάς, της δικής του μαμάς να χαϊδεύει τον εισβολέα. Γιατί είχε έρθει αυτή εκεί και τους χαλούσε την ησυχία; Γιατί του έκλεβε τα χάδια; Δεν είχε διάβασμα; Αυτό ήταν. Θα υπενθύμιζε την παρουσία του με ένα διακριτικό κλαψούρισμα. Η μαμά δεν έπιασε το υπονοούμενο. Τότε, το κλαψούρισμα έγινε γρύλισμα. Η Ειρήνη ενοχλημένη είπε μέσα στον ύπνο της. «Ήρεμα Γκαστόν, χαλάρωσε φίλε» και τον κοίταξε με μισόκλειστα μάτια. Ώστε έτσι λοιπόν.. και του χαλάει την ησυχία, και του κλέβει τη μαμά και ενοχλείται η κυρία. Μάλιστα.. και η μαμά φαινόταν να παίρνει το μέρος της… Τώρα θα δει…
Η συνέχεια του καβγά την επόμενη Παρασκευή. Μείνετε συντονισμένοι!

Ειρήνη Ι. Ζαννάκη

Διαβάστε εδώ την ιστορία του Γκαστόν από την αρχή