Ιστορίες για σκύλους – Με λένε Γκαστόν.. (9ο)

Ιστορίες για σκύλους – Με λένε Γκαστόν.. (9ο)

Η πρώτη νύχτα με το Γκαστονάκι στο σπίτι ήταν λίγο περίεργη και, τελικά, δεν κοιμήθηκε κανείς! Ο μικρούλης δεν μπορούσε να συνηθίσει στο καινούριο του σπίτι. Έτσι, ξυπνούσε συνεχώς και έξυνε με τα νύχια του το καλαθάκι του για να τον βγάλουν έξω! Άλλωστε, οι θόρυβοι που άκουγε από έξω, τα γαβγίσματα από τα γειτονικά σπίτια και μια γάτα που τον είχε μυριστεί και τριγύριζε έξω από την πόρτα του δημιουργούσαν αναστάτωση. Και παρόλο που ήταν μικρούλης η φωνή του ήταν πολύ πολύ δυνατή! Ένα τοσοδούλι κανισάκι κατάφερε να ξεσηκώσει ολόκληρη τη γειτονιά!!

Έτσι, στο πρωινό ολόκληρη η οικογένεια κουτουλούσε από τη νύστα!! Είχαν καθίσει γύρω από το τραπέζι και έπιναν καφέ. Φυσικά ο Γκαστόν ήταν πρώτος και καλύτερος!! Του είχαν φέρει ένα ψηλό καρεκλάκι και καθόταν καμαρωτός με το κόκκινο κορδελάκι του! Εννοείται ότι μετά τις δυο πρώτες γουλιές η Ειρήνη τον άρπαξε και τον πήρε στην αγκαλιά της! Δεν έχανε ευκαιρία να τον χαϊδολογεί και να του δίνει φιλιά στο κεφαλάκι και το μουσούδι. Κι αυτή η σουπιά καθόταν ακίνητος και απολάμβανε την αγάπη. «Άφησέ τον επιτέλους χαζή» της είπε ο αδερφός της «τον έχεις πρήξει τον καημένο. Δεν έχει την όρεξή σου». Ξεφύσηξε αγανακτισμένος, της πήρε τον Γκαστόν από τα χέρια και τον έβαλε στο καρεκλάκι του. Η Ειρήνη νευρίασε και τον έσπρωξε και θα γινόταν μεγάλος καβγάς αν δεν έμπαινε στη μέση ο μπαμπάς Γιάννης. Πήρε τον Γκαστόν αγκαλιά και τους κοίταξε πολύ σοβαρά.Woofland - Ιστορίες για σκύλους - Με λένε Γκαστόν 9ο
«Παιδιά είναι ανάγκη να μιλήσουμε» τους είπε και ο Γκαστόν τέντωσε το αυτάκι του για ν’ ακούσει κι εκείνος. «Τώρα που ήρθε ο Γκαστόν στο σπίτι μας η ζωή μας πρέπει να αλλάξει. Και πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να σας θυμίσω (αν και λογικά δε θα ‘πρεπε αφού είστε ολόκληρα γαϊδούρια) ότι ο Γκαστόν είναι ζωντανός και όχι κούκλα. Άρα δεν πρέπει να τον ζορίζετε καθόλου. Θα πρέπει συμπεριφέρεστε φυσιολογικά μέσα στο σπίτι, να μην τον καταπιέζετε και να μην τον παραχαϊδεύετε. Αλλιώς θα γίνει κακομαθημένος όπως εσείς!».
Τα παιδιά αμέσως διαμαρτυρήθηκαν αλλά η μαμά Ελένη πήρε το λόγο και συμπλήρωσε. (δυστυχώς αυτή τη φορά η μπάλα πήρε και τον Γκαστόν που φαντάστηκε ότι ως χαϊδεμένος θα την έβγαζε καθαρή). «Πρέπει λοιπόν όλοι να συμπεριφερόμαστε όπως πρέπει, να μην κάνουμε τρέλες και να κάνουμε ησυχία τη νύχτα όταν όλοι κοιμούνται!!». Τα τρία αδέρφια κατέβασαν τα κεφάλια τους ντροπιασμένα. «Και κάτι ακόμα.. από δω και πέρα (και αυτή τη φορά κοίταξε με μισό μάτι τον άντρα της) ο Γκαστόν θα περπατάει μόνος του. Δεν είναι κούκλα. Πρέπει να γίνει αυτόνομος. Επειδή λοιπόν πρόκειται να κυκλοφορεί μέσα στο σπίτι συνεχώς, θέλω να είστε πολύ προσεκτικοί γιατί υπάρχει κίνδυνος να τον πατήσετε».
Τρία κεφάλια γύρισαν και την κοίταξαν απορημένοι. «Για τόσο χαζούς μας περνάς ρε μαμά; Τι είναι ο Γκαστόν για να τον πατήσουμε; Καρφίτσα; Ολόκληρο κανίς είναι ο άνθρωπος!». Ο Γκαστόν, θαρρείς και κατάλαβε, σήκωσε το κεφάλι περήφανα και όλοι γέλασαν.

Μείνετε συντονισμένοι… την επόμενη Παρασκευή η συνέχεια της ιστορίας του Γκαστόν!

Ειρήνη Ι. Ζαννάκη

Διαβάστε εδώ την ιστορία του Γκαστόν από την αρχή