Στο πρώτο άρθρο (σχετικά με το CrateTraining) εξηγήσαμε τι είναι το κλουβάκι, αναφερθήκαμε σε κάποια πλεονεκτήματα αυτής της μορφής εκπαίδευσης και σας αποχαιρετίσαμε με κάποιους γενικούς, βασικούς κανόνες. Αν επισκεφτούμε σχετικές ιστοσελίδες του εξωτερικού θα δούμε πως τα εκπαιδευτικά άρθρα που γράφονται πάνω σε αυτό το ζήτημα είναι πολυσέλιδα ενώ αναφέρονται πάρα πολλές πτυχές του ίδιου ζητήματος.

Σε αυτή τη σειρά από άρθρα θα προσπαθήσουμε να δώσουμε μία γενικευμένη εικόνα της εκπαίδευσης σε κλουβάκι προστατεύοντας ταυτόχρονα τους ιδιοκτήτες από τυχόν λάθη στα οποία υπάρχει κίνδυνος να υποπέσουν.

Γνωριμία του σκύλου μας με το κλουβάκι

Ας πάρουμε την περίπτωση ενός κουταβιού καθώς η μεγαλύτερη μερίδα ενδιαφερόμενων έχουν σκύλο που ανήκει σε αυτό το ηλικιακό γκρουπ. Τοποθετούμε το crate σε έναν κεντρικό χώρο του σπιτιού μας στον οποίο το νέο μέλος της οικογένειας θα νιώθει άνετα. Ο μοναδικός μας στόχος είναι να καταλάβει το κουτάβι μας πως όλα τα καλά αυτού του κόσμου έρχονται μέσα στο crate (φαγητό, κόκκαλα μασήματος, kong, κ.α.). Επιτρέψτε μου να δώσω ένα φαινομενικά άσχετο παράδειγμα: έχετε παρατηρήσει πως όταν πηγαίνετε στην κουζίνα ή όταν ανοίγετε το ψυγείο ξαφνικά κερδίζετε την αμέριστη προσοχή του σκύλου σας. Αυτό δεν συμβαίνει γιατί ο σκύλος έχει ιδιαίτερες σχέσεις με την κουζίνα αλλά γιατί έχει συσχετίσει την κουζίνα με κάτι πολύ θετικό (το φαγητό). Το ίδιο μπορούμε να κάνουμε και με το crate. Μπορούμε να αρχίσουμε ταΐζοντας το κουτάβι μέσα στο crate και σταδιακά να κλείνουμε την πόρτα ή και να αυξάνουμε τον χρόνο παραμονής του κουταβιού σε αυτό. Η λέξη κλειδί, όπως και σε όλα, είναι το «σταδιακά», καθώς πρέπει να ζητάμε από τον σκύλο μας να κάνει αυτά τα οποία μπορεί στο βαθμό που είναι σε θέση να τα διαχειριστεί χωρίς να στρεσαριστεί και τελικά να αποτύχει.

Επόμενο στάδιο: αύξηση χρόνου παραμονής

Εφόσον ο σκύλος μας τρώει ήρεμα μέσα στο crate του, με την πόρτα κλειστή, μπορούμε σταδιακά να αυξήσουμε τον χρόνο παραμονής του εκεί (μερικά λεπτά την φορά) ενώ βρισκόμαστε δίπλα στο crate. Μην προσπαθείτε να πετύχετε πολλά πράγματα σε ένα εκπαιδευτικό σετ. Στόχος μας είναι ένα ισορροπημένο κουτάβι που απολαμβάνει το κλουβάκι του και όχι η επιβολή της κυριαρχίας μας σε ένα μικρότερο πλάσμα.

Και τι γίνεται με τον βραδινό ύπνο;

Ένας από τους βασικότερους λόγους που χρησιμοποιούμε το crate είναι γιατί έτσι μπορούμε να απομονώσουμε το κουτάβι μας σε ένα χώρο όταν εμείς δεν μπορούμε να το επιβλέψουμε και έτσι να αποφύγουμε αθέμιτες συμπεριφορές. Συνεπώς, κατά τις νυχτερινές ώρες που θέλουμε να ξεκουραστούμε, η ανάγκη αυτή είναι επιτακτική.

Σκεφτόμενοι κατ’ αυτόν τον τρόπο, πολλοί ιδιοκτήτες παρακάμπτουν εκπαιδευτικά στάδια και τοποθετούν το κουτάβι τους στο crate ενώ δεν είναι έτοιμο. Το αποτέλεσμα είναι να χαλάσουμε όλη τη δουλειά που κάναμε τα προηγούμενα πρωινά και να πάμε αρκετές ημέρες πίσω. Ακόμα χειρότερα κάποιοι ξεχνάνε πως παρόλο που είναι βράδυ το σκυλάκι πρέπει να επισκέπτεται το χώρο της τουαλέτας ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Προσοχή λοιπόν στα παραπάνω γιατί είναι οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά.

Κλείνοντας, να σημειώσουμε πως αν το σκυλάκι κλαίει σημαίνει πως έχουμε προχωρήσει πολύ γρήγορα την όλη διαδικασία και πως πρέπει να γυρίσουμε σε πιο απλές συμπεριφορές. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις και εφόσον ξέρουμε πως το κουτάβι μας δεν θέλει να πάει τουαλέτα και πως δεν συντρέχει κάποιος ουσιαστικός λόγος (κλειστοφοβία κ.ο.κ.) δεν του ανοίγουμε την πόρτα την στιγμή που κλαψουρίζει γιατί έτσι του μαθαίνουμε πως όταν κλαψουρίζει η πόρτα ανοίγει. Φροντίζουμε όμως να προσέχουμε την επόμενη φορά ώστε τέτοιες συμπεριφορές να μην εμφανίζονται.

Το παραπάνω κείμενο δεν έχει σκοπό να αντικαταστήσει έναν σωστό εκπαιδευτή που θα σας δείξει βηματικά τη διαδικασία αλλά να δώσει μία πρώτη εικόνα της μεθόδου σε νέους αλλά και παλαιότερους σκυλομπαμπάδες – σκυλομαμάδες.

Συμπεριφορισμός και εκπαίδευση σκύλων

Γιάννης Διονυσόπουλος